Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 9,51 I stáło sie gdy sie wypełniáły dni wzięcia jego ku gorze á on x oblicze swe zmocnił áby szedł do Jeruzalem.

Łk 15,20 A wstaszy szedł do ojcá swego : á gdy jeszcze był dáleko, ujźrzał go ociec jego, i ulitował się: á przybieżawszy przypadł do szyje jego i pocáłował go.

Łk 16,30 A on rzekł, Nie ojcze Abráhámie, ále gdyby kto z umárłych szedł do nich, kájáliby się.

Łk 17,11 I stáło się gdy szedł do Jeruzálem, á on przechodził przez pośrzodek Sámárycy i Gálilei:

Łk 19,28 A to rzekszy, szedł wprzod idąc do Jeruzalem.

Łk 22,39 I wyszedszy jáko był zwykł, szedł ná gore oliwną: á zá nim też szli uczniowie † jego. †

Łk 22,47 A gdy on jeszcze mowił, oto tłum i ten ktorego zwano Judaszem jeden ze dwunaście przed nimi szedł, i przystąpił się ku Jezusowi áby go pocáłował.

Łk 22,54 A pojmawszy go prowádzili, i przyprowádzili go w dom przedniejszego ofiárowniká. A Piotr zá nim szedł z daleká.

Łk 23,26 A gdy go wiedli, pojmawszy Szymoná niektorego Cyranejczyká, ktory ze wsi szedł, włożyli nań krzyż áby niosł zá Jezusem.

Łk 24,15 I stáło się gdy rozawiáli i społu się pytali, że sam Jezus przybliżywszy się szedł pospołu z nimi:

Jn 2,12 Potym szedł do Kafarnaum, on i mátka jego, i brácia je(go), i uczniowie je(go), á zmieszkáli tám niewiele dni.

Jn 4,3 Opuścił Judę, i szedł zásię do Gálilei.

Jn 6,2 I szedł zá nim tłum wielki, iż widzieli znáki jego ktore czynił nád chorymi.

Jn 11,44 [I wyszedł] on umárły májąc ręce i nogi związáne chustámi pogrzebnemi: á twarz jego byłá scierką záwinioná, i rzekł im Jezus, Rozwiążcie go i puśćcie áby szedł.

Jn 12,22 Szedł Filip i powiedział Andrzejowi: A Andrzej zásię i Filip powiedzieli Jezusowi.

Jn 18,15 I szedł zá Jezusem Szymon Piotr i drugi uczeń. A ten uczeń był znájomy przedniejszemu ofiárownikowi, i wszedł społu z Jezusem do dworu przedniejszego ofiárowniká.

Jn 19,38 A potym prosił Piłatá Jozef z Arymatei (będąc uczniem Jezusowym lecz tájemnym dla bojaźni żydowskiej) iżby zdjął ciáło Jezusowe: i pozwolił Piłat. † Szedł tedy i zdjął ciáło Jezusowe. †

Jn 6,0 Kápitułá 6. 1 Pięciorgiem chlebá i dwiemá rybkámi nákarmił Pan 5000. ludzi. 13 Ułomkow zebrano dwánaście koszy. 14 Prorokiem go názwáją. 15 I Krolem ucznić chcą, lecz Jezus dlatego precz odchodzi. 16 Ucznie ná morze wypráwił. 19 A on potym szedł po wodách zá nimi. 24 Názájutrz lud wielki przewiosł się zá nim po Kafarnaum. 26 Uczy ich Jezus ktoregoby pokármu szukáć mieli. 29 I tákie uczynki czynić. 35 Uczy ich też o prawdziwym chlebie niebieskim: i o pożywániu ciáłá swe(go) i piciu krwie swojej. 41 Żydowie przeciw temu szemrzą. 60 A z uczniow niektorzy mowę jego twárdą zowią. 66 Odchodzą od niego zgorszywszy się. 69 Ale go oni dwánaście synem Bożym wyznawáją.

Jn 7,0 Kápitułá 7. 1 Jezus uchodzi przed żydzi. 3 Brácia jego chcą áby szedł do Jeruzálem ná święto. 5 A ci sámi nie wierzyli weń. 6 Odpowieda im, iż jeszcze czás je(go) nie przyszedł. 12 Szemrzą o nim w Jeruzálem. 14 W puł świętá jáwnie uczy w kościele. 17 Dájąc poczet náuki swej. 20 Djabelstwo mu przyczytáją. 21 A on okázuje iż jego dobre uczynki mogą być w szábát czynione. 31 Wiele ich z pospolstwa uwierzyło weń. 31 Záczym go kazáli pojmáć Fáryzeuszowie. 33 A on ná wszystki woła áby prágnący s(zli) do niego pić wody żywe. 43 Pospolstwo się rozdwoiło dla niego. 45 Oprawce się wrocili nie pojmawszy go. 50 Fáryzeuszowie się też rozeszli do domow poswárzywszy się.

Mk 10,52 A Jezus rzekł, idź: wiárá twa záchowáła ćię. A nátychmiast przejzrzał: i szedł zá Jezusem w drodze.