Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 20,2 Biegłá tedy i przyszłá do Szymoná Piotrá, i do onego drugiego uczniá ktorego miłował Jezus: á rzekłá im, wziętoć Páná z grobu, á nie wiemy kędy go położono.

Jn 20,13 I rzekli jej oni, Niewiásto przecz płáczesz? Rzekłá im, iż wzięto Páná me(go), á nie wiem kędy go położono.

Jn 20,18 Przyszłá Máryja Mágdálená oznájmując uczniom że widziáłá Páná, á iż jej to powiedział.

Jn 20,20 A to rzekszy, ukazał im ręce i bok swoj. Rozrádowáli się tedy uczniowie ujźrzawszy Páná.

Jn 20,25 Mowili mu tedy drudzy uczniowie, widzielichmy Páná. A on im rzekł, Jeśli nie ujźrzę w ręku jego znákow goździ, á nie włożę pálcá mego w znáki goździ, i nie włożę li ręki w bok jego, nie uwierzę.

Mt 18,0 Kápitułá 18. 1. Pytáją się uczniowie, o przełożeństwie swym w krolestwie niebieskim. 2. Od czego ich pan i słowy i przekładem dziecinnym odwodzi ku pokorze ich i skromnemu o sobie rozumieniu przywodząc. 6. Uczy ich też o zgorszeniu. 10. Aby nikim nie gárdzili, ábo go sobie lekce ważyli. 11. Gdyż on sam podłych i zgincłych przyszedł szukáć. 12. Co przykładem owce zgineły pokázuje. 15. Potymże náucza o kárności bráterskiej. I p wyłączaniu odpornych ze zboru. 18. Moc zborowa záleca. 19. I zgodę dwu na ktorą rzecz w modlitwie. 11. Piotrá pytájącego się o odpuszczániu upádłemu brátu uczy. 23. Podobieństwem páná i dłużniká rzecz tęż obiásniájąc.

Mk 6,0 Kápitulá 6. 1 Jezusem gárdzą w ojczyznie tego. 7 Skąd odszedszy wysyła od siebie ucznie swe po parze, czyniąc je Apostoły. 8 Ucząc ich jako się spráwowáć mieli w onym poselstwie. 14 Ewánielistá pisze o złośći Herodowej, i śmierci Janowej. 30 Apostołowie się do Jezusá zwroćili. 31 Z ktorymi dla wytchnienia im ná stronę odchodzi. 33 Wszákże się wiele ludu do niego zbieżáło. 41 Choć ich było o pięć tysięcy mężow. 47 Uczniowie się zá morze bez páná przepráwują, do ktorych po wodzie przyszedł, i morze uskromił. 53 A potym w Genázáret uzdrowił wiele chorych ktorzy się szat jego dotykáli.

Łk 18,0 Kápitułá 18. 1 Ku pilnej á ustáwicznej modlitwie Pan swych nápomina. 10 Ukazując, czego do modlitwy potrzebá, z Fáryzeuszá i celnika. 15 Dziatki do siebie przyjmuje. 18 Bogacz go o żywocie wiecznym pyta. 19 Ná co mu Pan odpowieda. 24 Ukázując że trudno bogátemu do krolestwá Bożego. 28 Lecz ktoby swe dla Páná utrácił, temu zápłátę obiecuje. 31 Śmierć swą opowieda. 35 Potym ślepemu wzrok przywraca.

Łk 20,0 Kápitułá 20. 2 Fáryzeuszowie pytáją Páná czyją zwierzchnością czynił to co czynił. 3 Ktorym odpowieda, przez pytánie o Janowym ponurzeniu. 9. Złość ich przed ludem opowieda, ukazując i zginienie ich, podobieństwem winnice rolnikom nájętej. 17 I kámieniem wigłowym od budonikow odrzuconym. 20 pytáją go zdradliwie o czynszu Cesárskim. 27 A Sádukieuszowie o zmartwychwstániu. 41 A Pan ich pyta o Mesjaszu jako był Dawidowym synem. 46 Uczniom swym każe się strzedz Fáryzeuszow i w piśmie uczonych.

Jn 20,0 Kápitułá 20. 1 Márja Mágdálená przyszedszy do grobu ujźrzáłá kámien odwálony. 2 I słá powiedzieć uczniom. 3 Piotr z drugiem uczniem przybieżał do grobu. 10 Odszedł záś Páná nie nálazszy. 11 Márja Mágdálená płácząc nád grobem. 12 Dwá ánjoły ujźrzáłá. 14 Pan się jej też ukazał, lecz go nie poznáłá. 17 Ktorą do uczniow odsyła. 19 Do ktorych sam w wieczor przyszedł. 22 I duchá im świętego dał tchnąwszy ná nie. 23 Aby grzechy odpuszczáli, i zátrzymawáli. 24 Tomasz z nimi nie był przetoż też nie wierzył. 27 Z czego go potym strofuje. 28 A on też uwierzył. 30 A Jezus wiele innych rzeczy czynił.

Jn 21,0 Kaápitułá 21. 1 Jezus się záś ukazał uczniom, gdy z Piotrem ryby łowili. 5 Pyta ich jeśliby mieli co jeść. 6 Każe im sieć zápuścić po práwej stronie. 7 Jan poznawszy Páná Piotrowi powieda, á on się po wodzie do niego rzucił. 11 Wielkość ryb pojmánych. 12 Je z nimi Jezus. 15 A Piotrá pyta jeśliby go miłował. 18 Potym mu śmierć tego opowieda przez ktorą Bogá uwielbić miał. 21 Piotr się o Janie pyta. 22 Czego mu Pan broni.

Mt 9,38 Proścież tedy Páná żniwá, áby wypchnął robotniki ná żniwo swoje. v 16 Słowo greckie Pliroma ktore znaczy wypełnienie áno nápełnienie, przełożyliśmy kárą, przeto iż łátá nápełnia dziurę. v 17 Naczynia rozumie skorzáne w jákim w onych stronách wino chowano. V 36 Niektore księgi máją Eskylmeni, to jest tám i sám rozstrzeláni, ábo jedni od drugich oddzieleni. A insze Eklelymeni, rospuszczeni ábo rozwiązáni. A potem we wszytkich zgodnie Errimeni, to jest, rozmiotáni, ábo rosproszeni.