Słowo: żydowie (1572) 
Wystąpienia 21-31 z 31
Jn 10,31 Podnieśli przeto kámienie żydowie, áby go kámionowáli.
Jn 10,33 Odpowiedzieli mu żydowie, mowiąc: O dobrą spráwę nie kámionujem cię, ále o bluźnierstwo, á iż ty człowiekiem będąc, czynisz siebie sámego Bogiem.
Jn 11,8 Mowią mu uczniowie: Rábbi, teraz cię szukáli ukámionowáć żydowie, á zásię tám idziesz?
Jn 11,31 Przeto żydowie, ktorzy byli z nią w domu, i pocieszáli ją, ujrzawszy Máryją że rychło wstáłá i wyszłá, szli zá nią mowiąc: że poszłá do grobu áby tám płákáłá.
Jn 11,33 Jezus przeto jáko ją ujrzał płáczącą, i ktorzy z nią przyszli żydowie płácząc, oborzył się duchem i záfrásował siebie sámego i rzekł: Gdzieście go położyli?
Jn 11,36 Mowili tedy żydowie: Oto jáko go miłował.
Jn 18,20 Odpowiedział mu Jezus: Ja jaśnie mowiłem świátu: ja zawżdy uczyłem w szkole i w kościele, gdzie się wszyscy żydowie schodzą, á pokornie nie mowiłem nic.
Jn 18,32 Tedy rzekli temu żydowie: nam nie godzi się zábić nikogo: Aby się słowo Jezusowe spełniło, ktore rzekł, známionując jáką śmiercią miał umrzeć.
Jn 19,7 Odpowiedzieli ma żydowie: my zakon mamy, i wedle zakonu nászego winien umrzeć, że siebie samego synem Bożym uczynił.
Jn 19,12 Odtąd szukał Piłat puścić go. A żydowie krzyczeli, mowiąc: Jeśli tego puścisz nie jesteś przyjaciel Cesárski. Wszelki krolem się czyniący, przeciwia sie Cesárzowi.
Jn 19,31 Przeto żydowie ponieważ gotowánie było áby nie zostáły ná krzyżu ciáłá w sobotę, bo było wielki dzień onego sábátu, prosili Piłatá áby połamano ich goleni i (żeby ich) z jęto.
