Wystąpienia 21-38 z 38
Jn 6,40 [A táć jest] wola onego ktory mię posłał, iżby káżdy ktory widzi syná á wierzy weń, miał żywot wieczny: á ja go wzbudzę w ostátni dzień.
Jn 6,47 Amen amen powiedam wam, ktory wierzy w mię, ma żywot wieczny.
Jn 6,51 Jaciem jest chleb on żywy, ktory z niebá zstąpił: jeśliby kto jadł z tego chlebá, żyć będzie ná wieki. A chleb też ktory ja dam, jest ci moje ciáło, ktore ja dam zá żywot świátá.
Jn 6,54 Ktoć je ciáło moje, i pije moję krew, ma żywot wieczny: á ja go wybudzę w ostátni dzień.
Jn 6,63 Duchci jest ktory ożywia, ciáło nic nie pomaga. Słowá ktore ja wam mowię, duch są i żywot są.
Jn 10,10 Złodziej nie przychodzi jedno żeby kradł, á mordował i trácił owce: jam przyszedł áby żywot miáły á obficie miáły.
Jn 10,28 Ja im też wieczny żywot dawam, i nie zginą ná wieki, áni ich żaden wydrze z mej ręki.
Jn 11,25 Rzekł jej Jezus, Jam jest powstánie i żywot: kto w mię wierzy, choćby i umárł, żyw będzie.
Jn 14,6 Rzekł mu Jezus, Ja jestem drogá i prawdá, i żywot: żaden przychodzi do ojcá jedno przez mię.
Jn 17,2 Jákoś jemu dał zwierzchność nád wszelkiem ciáłem iżby wszem ktoreś mu dał, dał [im] żywot wieczny.
Jn 17,3 A ten ci jest żywot wieczny, áby poználi ciebie sámego prawdziwego Bogá, i ktoregoś posłał Jezusá Christusá.
Mt 3,0 Kápitułá 3. 1 Jan uczy pokájánia ná puszczy. 2 Opowieda przybliżenie krolestwa niebieskiego: 4 żywot, pokarm i ubior Janow: 5 Zbiegają się zewsząd do niego, á on nurza wyznáwájących grzechy: 7 Strofuje Fáryzeusze: 8 Każe czynić owoce pokájáni: 9 Grozi im wycięcim: 11 Przyście i zacność Mesiaszowe opowieda: 13 Jezus przyszedł nurzáć się do Janá: 16 Duch ś. nań strąpił: 17 Bog go z niebá odwołał i zálećił.
Jn 5,0 Kápitułá. 5. 1 Jezus w Jeruzálem uzdrowił chorego, nád sadzawką leżącego. 8 Kazawszy mu nieść łoże. 10 Żydowie uzdrowionego fukáli, iż w szábát niosł łoże. 15 Chory żydom powieda iż go Jezus uzdrowił. 16 A oni Jezusá zábić chcą. 17 Jezus im to okázuje iż on ojcá swego náśládując uczynki jego dziáłał. 21 Ktory mu dał moc nie tylko chore leczyć, ále i umárłe wzbudzáć. 22 I sąd czynić. 23 Aby ludzie czczili syná jáko czcią ojcá. 26. 27. Ktory dał synowi żywot i zwierzchność. 30 Ponieważ on sam od siebie nie może nic czynić. 32 I samże mu też dał świádectwo. 33 A iż też Jan o nim świadczył. 36 Świádczyły i jego własne uczynki. 39 Kiemu pismo Mojżeszowo i Prorockie.
Jn 17,0 Kápitułá 17. 1 Jezus się Bogu modli, áby go uwielbił. 3 Wyznáwájąc onego sámego być Bogiem prawdziwym, á siebie posłáncem jego. Czemu gdy kto wierzy ten ma żywot wieczny. 9 Prosi zá Apostoły swymi ktore mu dał Bog ociec jego, á zá świátem nie prosi. 11 Aby jedno byli jáko on z ojcem. 15 A iżby je ociec záchował od złego. 17 I poświęcił je. 20 Potym prosi i zá tymi wszytkimi co weń przez ich przepowiádánie uwierzyć mieli. 21 Aby też byli jedno, á jemu wierzyli iż go Bog posłał. 22 Dájąc im też chwałę ktorą mu ociec dał. 24 I tám byli gdzie on jest.
Jn 3,36 Kto wierzy w syná, ma żywot wieczny: á kto nie jest posłuszny synowi, nie ogląda żywotá, ále gniew Boży [zostánie] nad nim.
Jn 12,50 I wiem że rozkazánie jego jest żywot wieczny: á przetoż co ja mowię, jáko mi powiedział ociec, ták mowię.
Jn 20,31 A ty są nápisáne, ábyście wierzyli, że Jezus jest Christus syn Boży, á iżbyście wierząc żywot mieli przez imię jego.
Mt 2,23 A gdy tám przyszedł, mieszkał w miescie ktore zową Názáret, aby się wypełniło to co jest powiedziano przez Proroki, Iż będzie názywam Nazarejczykiem. V 12 Słowo greckie Chrimatistentes, ktorego też indziej pismo ś. używa, jáko niżej V 22 Łukasz 2. v 26. Dzieje 11. V 26. Seb. 8 V 5. I. 11. V 7. właśnie zámionuje odpowiedz, obwieszczenie, ábo zwiastowánie Boskie, ktore ludzie miewáli od Bogá, gdy się go oto rádzili. V 20. Własnie wedle słow greckich stoi, ktorzy dusze dziecięcej szukáli, co jest rzeczono wedle własności żydowskiego języká, á wedle naszego, ná gárło dzieciątku stali, ábo stali dzieciątku o żywot ábo o zdrowie. V 23. Názarejczyk tu nie idzie do Nezer przez Zain co znáczy ogolnie, ále od Nadzer przez Dzadik co kwiat ábo latorośl te znamionuje, jáko Izájasz 11. v 1.