Wystąpienia 21-40 z 577
Mt 16,22 I odwiodszy go Piotr, począł go strofowáć, mowiąc: Nie daj tego Pánie, nie przyjdzieć to ná cię.
Mt 17,10 I pytáli go uczniowie, mowiąc: Coż tedy Doktorowie zakonni powiedáją iż Elijasz musi pirwej przyść?
Mt 17,12 wszákże wam powiedam, iż Elijasz już przyszedł, á nie poználi go, ále uczynili nád nim cokolwiek chcieli. Tákci i syn człowieczy będzie od nich cierpiał.
Mt 17,16 i przywiodłem go uczniom twoim: ále go nie mogli uzdrowić.
Mt 17,17 Odpowiedájąc Jesus, rzekł: O rodzáju niewierny i przewrotny, i pokiż będę z wámi? pokiż was będę cierpiał? przynieście mi go tu.
Mt 17,18 I sfukał go Jesus, á wyszedł z niego czárt, i uzdrowione jest pácholę od onej godziny.
Mt 17,19 Tedy przyszedszy uczniowie do Jesusá osobno, rzekli: Czemużeśmy go my wyrzucić nie mogli?
Mt 17,23 i zábiją go, á trzecie(go) dniá zmartwychwstánie. i zásmucili się bárzo.
Mt 17,25 Rzekł; I owszem. A gdy wszedł w dom, uprzedził go Jesus, mowiąc: Co się tobie zda Symonie? Krolowie ziemscy od kogo biorą podatek ábo czyńsz? Od synow swoich, czyli od obcych?
Mt 18,6 A kto by záś zgorszył jednego z tych to máłych ktorzy w mię wierzą, lepiej by mu było áby záwieszono kámień młyński u szyje jego, i zátopiono go w głębokości morskiej.
Mt 18,15 A jeśliby zgrzeszył przeciwko tobie brát twoj, idź, á karz go miedzy tobą i onym sámym. Jeśli cię usłucha, zyskałeś brátá twego.
Mt 18,25 A gdy on nie miał skąd oddáć, kazał go pan jego záprzedáć, i żonę jego i dzieci, i wszytko co miał, i zápłácić.
Mt 18,26 A upadszy sługá on, prosił go, mowiąc: Miej cierpliwość náde mną, á wszytko tobie oddam.
Mt 18,27 A pan zlitowawszy się nád onym sługą, wypuścił go, i dług mu odpuścił.
Mt 18,28 Lecz sługá on wyszedszy, nálazł jednego z tych co z nim służyli ktory mu był winien sto groszy: i pojmawszy go dusił ji mowiąc: Oddaj coś winien.
Mt 18,29 A upadszy on towárzysz jego, prosił go, mowiąc: Miej cierpliwość náde mną, á oddam ci wszytko.
Mt 18,30 A on nie chciał: ále szedszy wrzucił go do więzienia, áżby oddał dług.
Mt 18,32 Tedy wezwawszy go pan jego, rzekł mu: Sługo złościwy, wszytek dług odpuściłem ci, iżeś mię prosił:
Mt 18,34 I rozgniewawszy się pan jego, podał go kátom, áżby zápłácił wszytek dług.