Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 14,15 Gdy záś był wieczor przystąpili k niemu uczniowie jego mowiąc: Puste jest miejsce, i godziná już minęłá, odpuść tłuszcze, áby szedszy do wsi kupiliby sobie jedzenia.

Mt 16,20 Tedy zagroził uczniom swoim áby nikomu nie powiedáli, iż on jest Krystus.

Mt 18,6 Kto by záś zgorszył jednego z máłych tych wierzących w mię, pożyteczniej jemu, áby záwieszono żarná ośle ná szyi jego, i zátopiono go w głębokości morskiej.

Mt 18,14 Ták nie jest wola przed ojcem wászym niebieskim, áby zginął jeden z máłych tych.

Mt 18,16 Jeśli záś nie usłucha, weźmi s sobą jedne(go) álbo dwu, áby w uściech dwu álbo trzech świadkow stało káżde słowo.

Mt 19,13 Tedy przywiedziono mu dziatki, áby ręce kładł ná nie i modlił się, Ale uczniowie zágrozili im.

Mt 20,21 On záś rzekł jej: Co chcesz? Ona záś mowi jemu: Rzecz áby siedzieli ci dwá synowie moi, jeden po práwicy twojej, á jeden po lewicy, w krolestwie twoim.

Mt 20,28 Jáko syn człowieczy nie przyszedł áby mu służono, ále służyć, i dać duszę swą okupem zá mnogich.

Mt 20,31 Záś tłuszcza groziłá im, áby milczeli. Oni záś więcej záwołáli mowiąc. Zmiłuj się nád námi panie synu Dawidow.

Mt 20,33 Pánie áby się otworzyły násze oczy.

Mt 21,4 To się záś wszytko stáło, áby się spełniło co rzeczono przez proroká mowiącego:

Mt 22,24 Uczycielu Mojżesz rzekł: Jeśli kto umrze nie májąc dzieci, áby pojął brát jego żonę jego, i wskrzesiłby nasienie brátu swemu.

Mt 23,7 I witánia ná targach, áby ich zwáli ludzie Rábbi, Rábbi.

Mt 23,26 Fáryzeuszu ślepy, oczyść pierwej co jest w czászy, álbo w misie áby było i co z wierzchu czysto.

Mt 24,20 Modlcie się záś, áby nie było uciekánie wasze zimie, ni w sobotę.

Mt 26,4 I urádzili, áby Jezusá zdrádą pojmáli i zábili.

Mt 26,5 Mowili záś. Nie w święto, áby rozruch nie był miedzy ludem.

Mt 26,16 I od_tąd szukał czásu, áby go wydał.

Mt 26,56 To záś wszytko uczyniło się, áby się wypełniły pismá prorockie. Tedy uczniowie wszyscy zániechawszy go pouciekáli.

Mt 26,58 Záś Piotr szedł zá nim z dáleká áż do dworu árcyofiárownikowego, i wszedszy wnątrz siedział s sługámi, áby widział koniec.