Słowo: je (1593) 
Wystąpienia 21-40 z 155
Mt 19,4 A on odpowiedájąc, rzekł im: Nie czytáliście, iż ten ktory stworzył od początku, mężczyznę i niewiástę stworzył je: i rzekł:
Mt 19,13 Tedy mu przyniesiono dziatki, áby ręce włożył ná nie i modlił się. A uczniowie fukáli je.
Mt 20,2 A zmowiwszy się z robotnikámi z groszá ná dzień, posłał je do winnice swojej.
Mt 20,12 mowiąc: Ci ostáteczni jednę godzinę robili: á uczyniłeś je rownymi nam ktorzyśmy nieśli ciężar dniá i upalenia.
Mt 21,3 A jeśliby wam kto co rzekł, powiedzcie; iż Pan ich potrzebuje: á zárázem puści je.
Mt 21,14 I przystąpili k niemu ślepi, i chromi w kościele: i uzdrowił je.
Mt 21,17 A opuściwszy je, wyszedł precz z miástá do Bethánijej: i támże nocował.
Mt 23,7 á ná rynku pozdrawiánia, á iżby je ludzie zwáli Rábbinámi:
Mt 25,32 i będą zgromádzone przedeń wszytki narody, i odłączy je jedne od drugich, jáko pásterz odłącza owce od kozłow:
Mt 26,40 Tedy przyszedł do uczniow swoich, i nálazł je śpiące, i rzekł Piotrowi: Ták? nie mogliście jednej godziny czuć ze mną?
Mt 26,43 I przyszedszy powtore, nálazł je śpiące. ábowiem były oczy ich obciążone.
Mt 26,44 A zostáwiwszy je, záś odszedł: i trzeci raz się modlił, tyż słowá mowiąc.
Mt 27,10 I dáli je ná rolą gárnczarzową, jáko mi postánowił Pan.
Mt 27,59 A Joseph wziąwszy ciáło, uwinął je w czyste prześcierádło:
Mt 27,60 i położył je w nowym grobie swoim ktory był w skále wykował. i przywáliwszy do drzwi grobu kámień wielki, odszedł.
Mt 28,15 A oni wziąwszy pieniądze, uczynili jáko je náuczono. I rozniosłá się tá powieść miedzy Żydy, áż do dniá tego.
Mt 28,19 Idąc tedy náuczajcie wszytki narody: krzcząc je w imię Ojcá i Syná i Duchá świętego:
Mk 1,22 I zdumiewáli się ná náukę jego. ábowiem je uczył jáko władzą májący, á nie jáko zakonni Doktorowie.
Mk 2,13 I wyszedł zásię do morzá: á wszytká rzesza przychodziłá ku niemu, i náuczał je.
Mk 2,16 A widząc Doktorowie i Pháryzeuszowie iż jadł z celniki i grzeszniki, mowili uczniom jego: Czemu z celniki i z grzeszniki je i pije mistrz wász?
