Wystąpienia 21-40 z 183
Mt 13,7 Drugie też pádły w ciernie, á ciernie wzgorę wyrosło, i zádusiło je.
Mt 13,15 Abowiem zátyło serce ludu tego, á uszymá cieszko słyszeli, i oczy swe zámrużyli żeby kiedy oczymá nie oglądáli, i uszymá nie słyszeli, á sercem nie zrozumieli, i nie nawrocili się, á uzdrowiłbym je.
Mt 13,42 I wrzuca je w piec ognisty: tám będzie płácz i zgrzytánie zębow.
Mt 13,50 I wyrzucą je w piec ognisty, tám będzie płácz i zgrzytánie zębow.
Mt 13,54 A przyszedszy do ojczyzny swojej, náuczał je w zgromádzeniu ich, áż się oni zdumiewáli, i mowili, skąd temu tá mądrość i ty cuda?
Mt 14,12 A przyszedszy uczniowie jego, wzięli [ciáło] i pogrzebili je: i szedszy opowiedzieli Jezusowi.
Mt 14,18 A on rzekł, przynieście mi je tu.
Mt 15,30 I przyszły do niego wielkie tłumy, májąc z sobą chrome, ślepe, nieme, ułomne, i inszych wiele: i miotáli je u nog Jezusowych: i uleczył je.
Mt 16,4 Rodzaj zły i cudzołożny, známieniá szuka: á známię nie będzie mu dano jedno znamię Jonaszá Proroká. I opuściwszy je odszedł.
Mt 17,1 A po sześci dniách wziął Jezus Piotrá i Jálubá, i Janá brátá jego, i wprowádził je ná gorę wysoką osobno.
Mt 17,5 Gdy on jeszcze mowił, oto obłok [jásny] zásłonił je: á oto głos z obłoku mowiący, ten jest moj Syn miły, w ktorym się mnie upodobáło: jego słuchajcie.
Mt 18,2 A wezwawszy jezus dzieciątká, postáwił je w pośrodku ich.
Mt 18,8 A jeśli ręká twojá, abo nogá twojá zgarsza cię, obetnij je, i zárzuć od siebie: lepiej tobie chromym áby ułomnym wnidź do żywotá, niżli májąc dwie ręce ábo dwie nodze, być wrzuconym w ogień wieczny.
Mt 18,9 A jeśli oko twoje zgársza cię, wyłup je, i zárzuć od siebie. Dobrzeć jest jednookim wnidź do żywotá, niżli dwie oczy májąc być wrzuconym do Geenny ogniá.
Mt 19,2 I szły zá nim wielkie tłumy: i uzdrowił je tam.
Mt 19,4 A on odpowiedájąc rzekł im, nie czytáliście, iż ten ktory uczynił od początku, mężczyznę i niewiástę uczynił je?
Mt 19,13 Tedy mu przywiedziono dziatki, áby ręce włożył ná nie, i modlił się: á uczniowie szukáli je.
Mt 20,2 A gdy się zmowił z robotnikámi z groszá ná dzień, posłał je do winnice swojej.
Mt 20,12 Mowiąc, iż ci ostáteczni jednę godzinę robili, á uczyniłeś je nam rownymi, ktorzyśmy dźwigáli ciężar dniá i upalenie.