Wystąpienia 21-40 z 170
Mt 13,7 Drugie zásię upádły miedzy ciernie: á gdy sie ciernie wzniosło, zádusiło je.
Mt 13,20 Ale ktory ná skálistym mieścu wsian jest: tenci jest co słowo słyszy, i wnet je z rádością przyjmuje,
Mt 13,23 Ale ktory jest osian ná dobrej ziemi: tenci jest ktory słucha słowá, i rozumie je, i przynosi pożytek, i czyni jeden stokrotny, drugi sześćdziesiątkrotny, á iny trzydziestokrotny.
Mt 13,42 i wrzucą je do piecá ognistego. Tám będzie płácz i zgrzytánie ząb.
Mt 13,50 á wrzucą je do piecá ognistego, tám będzie płácz i zgrzytánie ząb.
Mt 13,54 A przyszedszy do ojczyzny swojej (do Názáreth) uczył je w bożnicach ich, ták iż sie dziwowáli, i mowili: Skądże temu tá mądrość, i tá moc (czynienia cud)?
Mt 14,12 Potym przyszedszy zwolennicy jego, wziąwszy ciáło jego, pogrzebli je, i przyszedszy powiedzieli to Jezusowi.
Mt 14,18 Tedy on rzecze: Przynieście mi je tu.
Mt 15,30 Tedy przyszly do niego wielkie tłuszcze, májąc z sobą nieme, ślepe, chrome, mdłe, i inych wiele: i skłádli je u nog jego, a on je uzdrowił,
Mt 16,4 O pokryci ludzie, Więc o postáci á twarzy niebieskiej rozsądek dáć umiecie: á o známionach czásow nie możecie: Tenci zły narod á cudzołożny znákow szuka: áno mu znák żaden nie będzie dan, chybá známieniá Jonaszá Proroká. I zostáwiwszy je, szedł precz.
Mt 17,1 A po sześci dni pojął z sobą Jezus Piotrá i Jákubá, i Janá brátá jego, i wiodł je ná wysoką gorę osobno,
Mt 17,5 On tego jeszcze domawia, álić obłok świetny záćmił je. A oto głos z obłoku mowiący: Toć jest syn moj miły, w ktorymem sobie dobrze ulubił, tego słuchájcie.
Mt 18,9 Jeśliby cie też oko twe gorszyło, wyłup je á zarzuć precz od siebie: Bo lepiejci tobie o jednym oku wniść do żywotá (wiecznego) niż májąc obie oczy odesłánym być do ogniá wiecznego.
Mt 19,2 á zá nim szły bárzo wielkie tłuszcze: á on je uzdráwiał.
Mt 19,4 A on odpowiádajac ná to, rzekł im: Zażeście nie czytali, że ten ktory stworzył ludzie od początku, mężczyzną i niewiastą uczynił je? I rzekł:
Mt 20,2 A gdy zmowę uczynił z robotniki z groszá dziennego, posłał je do winnice swojej.
Mt 20,12 Ci naostáteczniejszy tylko jednę godzinę s nami robili, á porownałeś je s nami, ktorzyśmy cierpieli ciężkość dnia całego i upalenie.
Mt 21,3 Jeśliżeby wam kto co rzekł, tedy powiedzcie, iż Pan ich potrzebuje: á nátychmiast puści je.
Mt 21,14 I przystąpili do niego ślepi, i chromi, támże w kościele: i uzdrowił je.