Słowo: je (1556) 
Wystąpienia 21-40 z 157
Mt 14,18 Ktory rzekł im. Przynieście mi je tu.
Mt 15,30 I przystąpiły k niemu wielkie tłuszcze, májąc z sobą nieme, ślepe, chrome, mdłe i innych wiele. I kłádli je przed nogi jego, i uzdrowił je,
Mt 16,4 Rodzáj zły i cudzołożny, známieniá szuka. A známię nie będzie mu dano jedno známię Jonaszá proroká. I opuściwszy je odszedł.
Mt 17,5 A gdy to jeszcze mowił, oto obłok jásny záćmił je. I oto głos z obłoku mowiąc. Ten jest syn moj miło, w ktorymem sobie dobrze polubił Tegoż słuchajcie.
Mt 18,2 A záwoławszy Jesus dzieciątká i postáwił je w pośrzodku ich, i rzekł.
Mt 18,9 I jesli oko twoje gorszy cie, wyłup je á zárzuć od siebie Dobrze jest tobie jedno oko májąc, wniść ku żywotowi, niżli dwie oczy májąc być wrzuconym w piekielny ogień.
Mt 19,2 I szły zá nim tłuszcze wielkie i uzdrowił je tam.
Mt 19,4 Ktory odpowiádájąc rzekł im. Nie czytáliście, iż on ktory uczynił od początku mężá, i niewiástę uczynił je?
Mt 19,13 Tedy ofiarowano mu dziatki aby ná nie ręce włożył, i modlił sie. A zwole(n)nicy gromili je.
Mt 20,2 A zmowę uczyniwszy z robotniki, z groszá dziennego, posłał je do winnice swojej.
Mt 20,12 mowiąc. Ci ostáteczni jednej godziny robili. I rowneś je nam uczynił, ktorzyśmy nosili brzemię dniá i upalenie.
Mt 20,31 A tłuszcza gromiłá je áby milczeli. A oni tym więcej wołáli mowiąc. Pánie zmiłuj sie nád námi synu Dawidow.
Mt 21,3 I jeśliby wam kto co rzekł, mowcie iż pan ich potrzebuje, i wnet opuści je.
Mt 21,14 I przystąpili do niego ślepi i chromi w kościele i uzdrowił je.
Mt 21,17 A opuściwszy je, wyszedł precz z miástá do Bethánijej, támże mieszkał.
Mt 22,6 A ktorzy zostáli pojimáli sługi jego, i zháńbiwszy pobili je.
Mt 23,4 A wiążą brzemioná ciężkie, i nieznośne, i kłádą je ná ramioná ludzi. A pálcem swoim nie chcą ich ruszyć.
Mt 23,34 Oto ja ślę do was proroki, i mędrce, i doktory, i niektore z nich zábijecie, i ukrzyżujecie, i niektore z nich będziecie biczować w bożnicach wászych, i będziecie je prześládowáć od miástá do miástá
Mt 25,32 I będą zgromádzony k niemu wszytcy ludzie, i rozłączy je jedno od drugiego, jáko pásterz odłącza owce od kozłow.
