Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ten (1561)

Wystąpienia 21-40 z 295

Mt 10,38 Tákże i ten ktory nie bierze krzyżá swego, á nie náśláduje mię: też nie jest mię godzien.

Mt 10,40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, á ten co mnie przyjmuje, przyjmuje tego ktory mię posłał.

Mt 10,41 Kto przyjmuje Proroká przeto że jest Prorokiem: ten weźmie zapłátę Prorokowę: á kto przyjmuje spráwiedliwego, tym imieniem że spráwiedliwy jest: ten weźmie zapłátę sprawiedliwego.

Mt 11,3 i pytał go. I tyżeś już jest ten ktory masz przyjść czyli jeszcze inszego czekáć mamy?

Mt 11,11 Záprawdę wam powiádam, że jeszcze nie powstał miedzy syny niewieściemi więtszy nád tego Janá Krzcicielá: ále ktory mniejszy jest w krolestwie niebieskim, ten więtszy jest niżli on.

Mt 11,14 á chcecieli to przyjąć (ode mnie) ten ci to jest Elijasz ktory ma przyść.

Mt 11,15 Słuchaj tego ten kto ma uszy ná słuchánie.

Mt 11,16 Acz, ku komuż ja mam przyrownáć á przypodobić ten (tak krnąbrny) narod? Rowny á podobny jest dzieciom co na rynku siedzą: ktore wołájąc ná swoje rowne,

Mt 11,19 Przyszedł też syn człowieczy i jedząc i pijąc: álić powiádáją: To ten człowiek obżyrcá i pijak winá, przyjaciel grzesznikow. I uspráwiedliwiona jest mądrość od swych synow.

Mt 11,27 Wszystko mi jest dano od ojcá mego. A żaden nie zna syná jedno Ociec: też takież áni ojcá nikt nie zna, jedno syn, á ten komu go on będzie chciał objáwić.

Mt 12,24 Ale Fáryzeuszowie usłyszawszy to, jęli mowić: Ten tego dyjabelstwá nie wygánia, jedno przez Beelzebubá Książę dyjabelskie.

Mt 12,30 Kto se mną nie jest, ten jest przeciwko mnie: A kto nie zgromadza ze mną, ten rozprasza.

Mt 13,3 i uczynił do nich rzecz niemáłą pod podobieństwy á w przysłowiech, temi słowy: Oto, wyszedł ten ktory rozsiewa rozsiewáć násienie swoje.

Mt 13,19 Kożdy ktory słucha słowá krolestwá (niebieskiego) á nie rozumie go: przychodzi zły, i pochwytuje to co wsiano jest w sercu jego: toć ten jest ktory przy drodze wsian jest.

Mt 13,22 A ktory wsian jest w cierniu, ten ci jest ktory słowá słucha, ále pieczliwość á troská świátá tego, i omylność á fáłeszność bogactw zádusza w nim słowo, i stawa sie bez pożytku.

Mt 13,26 A gdy już podrosłá sobie trawá, i owoc sie jął okázowáć: ná ten czás dopiero okazał sie też i kąkol.

Mt 13,37 A on odpowiedział i rzekł: Ten ktory rozsiewa dobre nasienie: jest syn człowieczy.

Mt 13,38 A rola: jest ten to świát. A dobre nasienie: toć są synowie krolestwá. Kąkolem: są źli synowie.