Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 1,21 A porodzi syná, ktorego imię názowiesz Jezus, ábowiem on wybáwi lud swoj od grzechow jego.

Mt 1,22 A to się wszytko stało, áby się wypełniło to co jest powiedziano od Páná przez Proroka mowiącego.

Mt 1,24 A Jozef ocućiwszy się ze snu, uczynił jáko mu był roskazał ánjoł páński, i wziął żonę swoję.

Mt 2,4 A zebrawszy wszytki przedniejsze Ofiárowniki i uczone z ludu, dowiedował się od nich gdzieby się Christus národził.

Mt 2,5 A oni mu rzekli, w Betlejem Judskim: gdyż ták jest nápisano przez proroká.

Mt 2,10 A gdy wyzrzeli gwiazdę, bárzo wielką rádością urádowáli się.

Mt 2,11 A przyszedszy w dom [náleżli] dzieciątko z Máryją mátką jego, á upadájąc kłániali się jemu, á otworzywszy skárby swoje, przynieśli mu dáry, złoto i kádzidło i mirrę.

Mt 2,12 A obwieszczeni będąc od Bogá we śnie, áby się skłániáli do Heroda: inszą drogą odeszli do kráiny swojej.

Mt 2,13 A gdy oni odeszli, oto ánjoł Páński ukazał się we śnie Jozefowi, mowiąc, wstawszy weźmi dzieciątko i mátkę jego, á uciecz do Egiptu będzie szukał dzieciatká áby je [strácił].

Mt 2,14 A on ocućiwszy się, wziął dzieciątko i mátkę jego w nocy, i ustąpił do Egiptu.

Mt 2,19 A gdy umarł Herod, oto ánjoł Páński we śnie ukazał się Jozefowi w Egipcie, mowiąc:

Mt 2,21 A on ocuciwszy się, wziął dzieciątko i matkę jego, i przyszedł do ziemie Izráelskiej.

Mt 3,4 A ten Jan miał odzienie swoje ♣ z sierści wielbłądowej, i pás rzemienny około biodry swojej, á pokarm jego były száráńce i miod polny.

Mt 3,7 A gdy widział wiele z Fáryzeuszow i Sádukieuszow przychodzących do ponurzenia swe, rzekł do nich, Narodowie żmijow, ktoż wam pokazał ábyście uciekáli od gniewu przyszłego?

Mt 3,9 A nie mniemajcie áby się wam godziło mowić między sobą, Ojcá mamy Abrahámá: ábowiem wam powiedam, iż może Bog z tego káminiá wzbudzić dzieci Abrahámowi.

Mt 3,10 A już siekierá jest ♣ położona u korzenia drzew: Przeto wszelkie drzewo nie czyniące owocu dobre, wycinają i do ognia miecą.

Mt 3,14 A Jan mu niedopuszczał, mowiąc, Mnie potrzebá ábym ponurzon był od ciebie, á ty idziesz do mnie?

Mt 3,15 A Jezus odpowiedájąc, rzekł k niemu, zániechaj teraz,ábowiem tak się nam godzi wypełnić wszytkie spráwiedliwość: á tak że go zániechał.

Mt 3,16 A gdy był Jezus ponurzony, wnet wstąpił z wody, á oto się otworzyły jemu niebá i widział duchá Bożego z stępującego jáko gołębicę, i przychodzącego nań.

Mt 4,2 A gdy poscił czterdziesci dni i czterdziesci nocy, potym łáknął.