Słowo: á (1561) 
Wystąpienia 21-40 z 1380
Mt 4,8 Potym záś wziąwszy go czárt, zániosł ná bárzo wysoką gorę: z ktorej mu pokazał wszystkie krolestwá tego świátá, i świetność á chwałę ich,
Mt 4,9 i rzecze mu: Damci to wszytko, jeśli padszy dasz mi cześć á chwałę.
Mt 4,10 Tedy mu już rzecze Jezus: Idź precz już Szátánie: bo ták nápisano jest, Pánu Bogu twemu cześć á chwałę dáwáć, i jemu sámemu służyć będziesz.
Mt 4,11 Toż dopiero go przestał á opuścił dyjabeł: álić wnet przystępili Anijołowie, i usługowáli mu.
Mt 4,13 á opuściwszy Názáreth, przyszedł i mieszkał w Káphárnáum mieście Pomorskim, w gránicach Zábulońskich i Nephtálimskich:
Mt 4,16 lud ktory chodził w ciemnościách, widział świátłość wielką, á tym ktorzy siedzieli w kráinie cieniu śmierci, wzeszłá im świátłość.
Mt 4,18 Chodząc tedy Jezus nád Morzem Gálilejskim, ujźrzał dwu brátu, Symoná ktorego zową Piotrem, i Andrzejá brátá jego, á oni zápuszczáją sieć w morze (bo byli rybitwámi)
Mt 4,19 i rzecze im: Podźcie zá mną, á ja zostáwię á uczynię was rybiwámi ludzi.
Mt 4,21 A odszedszy stąd, ujźrzał innych dwu brátu, Jakubá Zebedeuszowego, i Janá, brátá jego w łodzi z Zebedeuszem ojcem ich, á oni opráwują sieci swe: i powołał ich.
Mt 4,24 I rozeszłá się sławá o nim po wszystkiej Syryjej, i przynosili á dodawáli mu wszystkich ktorzy sie źle mieli, i złożonych rozmáitemi chorobámi i boleściámi, i opętánych, i lunátykow, i páráliżem záráżonych, á on je uzdrawiał.
Mt 5,1 Ujźrzawszy tedy Jesus tłuszcze, wstąpił ná gorę, á gdy usiadł przystąpili k niemu zwolennicy jego.
Mt 5,4 Błogosłáwieni ciszy: ábowiem oni posiędą á opánują ziemię.
Mt 5,9 Błogosłáwieni skromni á spokojni: ábowiem syny Bożemi będą wezwáni.
Mt 5,12 rádujcie sie á kochajcie sie, bowiem zápłátá wászá hojna jest á obfita w niebie: boć też takież prześládowáli i Proroki, ktorzy przed wámi byli.
Mt 5,13 Wy jesteście Sol ziemie, więc jeśliżeby sol zwietrzáła á smák utráciłá, czymże będą solić: niczemu sie już dálej nie godzi, jedno żeby ją precz wyrzucono, áby ją ludzie nogámi podeptáli.
Mt 5,15 áni też zapáláją świece, á potym ją pod korzec kłádą, ále owszem ná lichtarz, áby tym wszystkim świeciłá ktorzy są w domu.
Mt 5,16 Ták niechaj świeci przed ludźmi światłość wásza, áby oni widząc wásze dobre spráwy á uczynki, chwalili ojcá wászego ktory jest w niebiesiech.
