Słowo: aby (1577) 
Wystąpienia 21-28 z 28
Mt 18,0 Kápitułá 18. 1. Pytáją się uczniowie, o przełożeństwie swym w krolestwie niebieskim. 2. Od czego ich pan i słowy i przekładem dziecinnym odwodzi ku pokorze ich i skromnemu o sobie rozumieniu przywodząc. 6. Uczy ich też o zgorszeniu. 10. Aby nikim nie gárdzili, ábo go sobie lekce ważyli. 11. Gdyż on sam podłych i zgincłych przyszedł szukáć. 12. Co przykładem owce zgineły pokázuje. 15. Potymże náucza o kárności bráterskiej. I p wyłączaniu odpornych ze zboru. 18. Moc zborowa záleca. 19. I zgodę dwu na ktorą rzecz w modlitwie. 11. Piotrá pytájącego się o odpuszczániu upádłemu brátu uczy. 23. Podobieństwem páná i dłużniká rzecz tęż obiásniájąc.
Jn 5,0 Kápitułá. 5. 1 Jezus w Jeruzálem uzdrowił chorego, nád sadzawką leżącego. 8 Kazawszy mu nieść łoże. 10 Żydowie uzdrowionego fukáli, iż w szábát niosł łoże. 15 Chory żydom powieda iż go Jezus uzdrowił. 16 A oni Jezusá zábić chcą. 17 Jezus im to okázuje iż on ojcá swego náśládując uczynki jego dziáłał. 21 Ktory mu dał moc nie tylko chore leczyć, ále i umárłe wzbudzáć. 22 I sąd czynić. 23 Aby ludzie czczili syná jáko czcią ojcá. 26. 27. Ktory dał synowi żywot i zwierzchność. 30 Ponieważ on sam od siebie nie może nic czynić. 32 I samże mu też dał świádectwo. 33 A iż też Jan o nim świadczył. 36 Świádczyły i jego własne uczynki. 39 Kiemu pismo Mojżeszowo i Prorockie.
Jn 17,0 Kápitułá 17. 1 Jezus się Bogu modli, áby go uwielbił. 3 Wyznáwájąc onego sámego być Bogiem prawdziwym, á siebie posłáncem jego. Czemu gdy kto wierzy ten ma żywot wieczny. 9 Prosi zá Apostoły swymi ktore mu dał Bog ociec jego, á zá świátem nie prosi. 11 Aby jedno byli jáko on z ojcem. 15 A iżby je ociec záchował od złego. 17 I poświęcił je. 20 Potym prosi i zá tymi wszytkimi co weń przez ich przepowiádánie uwierzyć mieli. 21 Aby też byli jedno, á jemu wierzyli iż go Bog posłał. 22 Dájąc im też chwałę ktorą mu ociec dał. 24 I tám byli gdzie on jest.
Jn 20,0 Kápitułá 20. 1 Márja Mágdálená przyszedszy do grobu ujźrzáłá kámien odwálony. 2 I słá powiedzieć uczniom. 3 Piotr z drugiem uczniem przybieżał do grobu. 10 Odszedł záś Páná nie nálazszy. 11 Márja Mágdálená płácząc nád grobem. 12 Dwá ánjoły ujźrzáłá. 14 Pan się jej też ukazał, lecz go nie poznáłá. 17 Ktorą do uczniow odsyła. 19 Do ktorych sam w wieczor przyszedł. 22 I duchá im świętego dał tchnąwszy ná nie. 23 Aby grzechy odpuszczáli, i zátrzymawáli. 24 Tomasz z nimi nie był przetoż też nie wierzył. 27 Z czego go potym strofuje. 28 A on też uwierzył. 30 A Jezus wiele innych rzeczy czynił.
Mt 1,25 I nie uznał jej, áż porodziłá syná swojego pierworodnego, i názwáłá imię jego Jezusa. Przestrogá. V 1. Słowo Genesis pospolićie przekładáją rodzajem, wszákoż że tez národzzeniem przekładáją Tygurzánie, Votablus, Vulgara, Jáko Ják. 1. V 23. I 3. V 6. vertendo natiuitatem non generationem. V 2. Słowo greckie Egenise ktorego tu często używa Ewánjelistá, ktore zrodzenim przekłádamy, spolnie jest mężowi z niewiastą, bo bywa i o mężu mowione jako tu: i o niewieście niżej V 16. tákże Łukasz 1. v 13. V 8 Pátr 2. Kron 22. v 21. áż do káp. 24. á ujzrzysz iż Máteusz opuścił trzech krolow, co wiedzieć dla czego. Bo Joram krol nie Gozjaszá, ále Ochoziaszá. Ochoziasz Joasá, á Joas Amázjaszá, á dopiero Amázjasz Gozjaszá spłodził. V 15 Dla dwu przyczyn mym zdánim, z taką pilnością opisuje Ewánjelistá narod Jozefa małżonka Máryi iż on poszedł z domu Dawidowego I. Aby to pokazał, iż Jezus, aczkolwiek się z pánny národził, poczęty z ducha s. jednak do Jozefá małżonká Máryi (chociaż jej nie uznał, aż tegoż to syna swego pierworodnego porodziła) należy, á to z tej przyczyny, iż każda biała głowá mężowi poslubiona porządnie i przystojnie, słała się jednym ciałem z mężem swym, a on głową jej, chociaż i jej też jeszcze nie uznał, jáko to każdy z ich pism świętych otczytać może. 1. Moj. 2. V 23. 24. v i Moj 22. v 24. także pogotowiu z tej kápituły 1. Máteuszowej v 20. 24. II. I by też to przewiodł że Jezus nie do inszego pożolenia należy jedno do Judainego, á miánowićie do domu Dawidowego. Przeto iż pokolenie i dom zosobná każdy, nie bywa od żony ále od mężá mianowan. Iż aczkolwiek by żoná z inszego była pokoloenia, á mąż z inne(go), jednak potomek z niej národzony nie do jej ále do mężowie(go) domu należy. A nie on tylko, ále i sáma i to co jej jest.
Mt 2,23 A gdy tám przyszedł, mieszkał w miescie ktore zową Názáret, aby się wypełniło to co jest powiedziano przez Proroki, Iż będzie názywam Nazarejczykiem. V 12 Słowo greckie Chrimatistentes, ktorego też indziej pismo ś. używa, jáko niżej V 22 Łukasz 2. v 26. Dzieje 11. V 26. Seb. 8 V 5. I. 11. V 7. właśnie zámionuje odpowiedz, obwieszczenie, ábo zwiastowánie Boskie, ktore ludzie miewáli od Bogá, gdy się go oto rádzili. V 20. Własnie wedle słow greckich stoi, ktorzy dusze dziecięcej szukáli, co jest rzeczono wedle własności żydowskiego języká, á wedle naszego, ná gárło dzieciątku stali, ábo stali dzieciątku o żywot ábo o zdrowie. V 23. Názarejczyk tu nie idzie do Nezer przez Zain co znáczy ogolnie, ále od Nadzer przez Dzadik co kwiat ábo latorośl te znamionuje, jáko Izájasz 11. v 1.
Mt 8,34 A oto wszytko miásto wyszło przeciwko Jezusowi, i ujzrawszy go, prosili aby z ich gránic odszedł. 13 Niektore księgo ná koncu tegoż wiersza máją A wrociwszy się on setnik do domu swego onejże godziny, nálasł sługę swe zdrowego. V 20 Słowo greckie Karaskinofis, ácz zwykli nászy gniazdkámi przekłádáć, wszálże właśnie cienie ábo zásłony znaczy hoc est obaumbracula, i mogłby pochronkámi przełożyć własniej niźle gniazdkami.
