Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 10,36 A on im rzekł: Coż chcecie ábych ja wam uczynił?

Mk 12,9 Coż tedy uczyni pan onej winnice? Przyjdzie, á potráci oracze: i da winnicę innym.

Mk 14,4 I byli niektorzy co się gniewáli sámi w sobie, á mowili: Ná coż się zstáłá utrátá olejku tego?

Mk 14,63 Tedy Arcykápłan rozdárszy száty swe, rzekł: Coż nam już więcej po świádkách?

Mk 14,64 Słyszeliście bluźnierstwo: coż się wam zda? A oni wszyścy osądzili go winnym być śmierci.

Mk 15,12 A odpowiedziawszy záś Piłat, rzekł im: Coż tedy chcecie uczynię krolowi Żydowskiemu?

Mk 15,14 A Piłat im mowił: Coż wżdy złego uczynił? A oni tym więcej krzyczeli: Ukrzyżuj go.

Łk 1,66 A wszyscy ktorzy słyszeli, kłádli do sercá swego mowiąc: Coż wżdy to zá dzieciątko będzie? ábowiem byłá z nim ręká Páńska.

Łk 3,10 I pytáły go rzesze mowiąc: Coż tedy czynić będziem?

Łk 4,36 I padł strách ná wszytki: i mowili jeden do drugiego: Coż to zá rzecz, iż z władzą i mocą rozkázuje duchom nieczystym, á wychodzą?

Łk 5,22 A Jesus poznawszy myśli ich, odpowiedájąc rzekł do nich: Coż myślicie w sercách wászych?

Łk 5,23 Coż jest łácniejszego rzec; Odpuszczáją się tobie grzechy: czyli rzec; Wstań, á chodź?

Łk 6,32 A jeśli miłujecie te ktorzy was miłują, coż zá dziękę macie? ábowiemci i grzesznicy miłują te co ich miłują.

Łk 6,33 A jeśli dobrze czynicie tym ktorzy wam dobrze czynią, coż zá dziękę macie? ábowiemci i grzesznicy toż czynią.

Łk 6,34 A jeśli pożyczacie tym od ktorych się spodziewacie odebráć, coż zá dziękę macie? ábowiemci i grzesznicy grzesznikom pożyczáją, áby tyleż odebráli.

Łk 6,41 A coż widzisz trzaszczkę w oku brátá twego: á tramu ktory masz w oku własnym, nie baczysz?

Łk 9,25 Abowiem coż sobie pomoże człowiek, by zyskał wszystek świát, á sam by siebie strácił, ábo sam siebie uszkodził?

Łk 12,17 I rozmyślał sam w sobie mowiąc: Coż uczynię, gdyż nie mam dokądbych zgromádzić miał urodzáje moje?

Łk 16,2 A wezwawszy go, rzekł mu: Coż to słyszę o tobie? oddaj liczbę száfárstwá twego: ábowiem już więcej nie będziesz mogł száfowáć.

Łk 16,3 I mowił on száfarz sam w sobie: Coż uczynię gdyż pan moj odejmuje ode mnie száfárstwo? kopáć nie mogę, żebráć się wstydzę.