Wystąpienia 21-40 z 61
Mk 13,1 A gdy záś wychodził z kościołá: rzekł do niego jeden z zwolennikow jego: Mistrzu, oglądaj jakieć to kámienie, i jákie budowánia.
Mk 14,13 I posłał dwu zwolennikow swoich, rzekąc im: Idźcie do miástá, á potka was człowiek dzban wody niosąc, idźcież zá nim:
Łk 5,30 I szemráli Fáryzeuszowie i doktorowie ich, mowiąc do zwolennikow jego: Czemuż to z grzeszniki i z jáwnogrzeszniki jecie i pijecie?
Łk 6,13 A gdy był dzień, przyzwał zwolennikow swoich: i obrał z nich dwánaście, ktore i Apostoły názwał,
Łk 6,17 I z_stąpiwszy z nimi, stánął w rownym polu, i zebránie zwolennikow jego, i wielkość wielka ludu pospolitego ze wszystkiej ziemie Żydowskiej, i z Jeruzálem, i z_za morza, i z Thyru, i Sydonu,
Łk 7,19 Tedy wezwawszy Jan dwu zwolennikow swoich, posłał je do Jezusá, mowiąc: I tyżeś jest ktory masz przyść, czy_li innego oczekawamy:
Łk 9,14 A było mężow około piąci tysięcy. Rzekł tedy do zwolennikow swoich: Rozkáżcie im usieść gromádámi, w káżdej po pięćdziesiąt.
Łk 9,40 prosiłem ci był zwolennikow twoich áby go wyrzucili, ále nie mogli.
Łk 9,44 A z_umieli się wszyscy onej wielmożności Bożej. A gdy sie wszystcy dziwowáli temu wszystkiemu co czynił, rzekł do zwolennikow swoich: Włożcie sobie w sercá wásze te słowá. Abowiem to jest pewna rzecz, że syn człowieczy będzie wydan w ręce ludzkie.
Łk 10,23 I obrociwszy sie do zwolennikow swoich rzekł: Błogosłáwione oczy ktore widzą to co wy widzicie.
Łk 11,1 I stało sie: gdy był na jednym mieścu ná modlitwie, gdy sie przestał modlić, rzekł jeden z zwolennikow jego do niego: Pánie, náucz nas (jáko sie mamy) modlić, jáko też uczył Jan zwolenniki swoje.
Łk 12,1 A gdy około niego było bárzo wiele tłuszcze, tak że sie też sámi miedzy sobą tłoczyli, jął mowić do zwolennikow swoich, Strzeżcie sie pilnie kwásu fáryzejskiego, ktory jest obłudność á przykrytość.
Łk 12,22 Rzekł też do zwolennikow swoich: Przetoż powiádam wam, Nie trzoszczcie sie o duszy wászej, co byście jedli: áni o ciele wászym czym byście je przyodziewáli.
Łk 16,1 Mowił też i do zwolennikow swoich: Był jeden człowiek bogáty ktory miał włodárzá, á ten był oskarżon u niego, jákoby rozproszył dobrá je(go).
Łk 17,22 I rzekł potym do zwolennikow swoich: Przyjdą te dni kiedy będziecie prágnąć widzieć jeden dzień syná człowieczego, á nie ujźrzycie.
Łk 19,29 I stáło sie jest, gdy sie przybliżył do Béthfáge, i ku Bethánijej, do gory ktorą zową Oliwną, posłał dwu Zwolennikow swoich,
Łk 19,37 A gdy sie już przybliżał ku dołowi gory Oliwnej, poczęły wszystkie tłuszcze zstępujące zwolennikow, z rádością chwaląc Bogá głosem wielkim, zá wszystkie cudá ktore widzieli,
Łk 22,14 A gdy przyszłá godziná, siadł zá stołem, á dwánaście zwolennikow jego z nim.
Łk 22,45 A powstawszy z modlitwy, przyszedł do swych zwolennikow, i nálazł je á oni śpią od smutku.
Jn 4,1 Gdy sie tedy dowiedział Jezus, że usłyszeli Fáryzeuszowie, iż Jezus więcej Zwolennikow czyni, i krzci niżli Jan: