Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 4,22 Abowiém nic nie jest tájemnégo co by sie objáwić nie miáło: áni zstáło sie skrytym, ále iżby ná jásnią wyszło.

Mk 5,14 A którzy je páśli, uciekli, i dáli znáć do miástá, i ná polá. I wyszli áby oglądáli co sie zstáło.

Mk 5,33 A niewiástá bojąc się i drżąc, wiedząc co się z nią zstáło : przyszłá i upádłá przed nim, á powiedziáłá mu wszytkę prawdę.

Mk 12,11 Od Páná sie to zstáło, á dziwno jest w oczách nászych.

Łk 1,8 A zstáło sie gdy odpráwował urząd kápłáński w rzędzie porządku swego przed Bogiem:

Łk 1,23 i zstáło sie: gdy sie wypełniły dni urzędu jego, odszedł do dom swego.

Łk 2,46 I zstáło sie, po trzech dniách náleźli go w kościele siedzącégo wpośrzodku Doktorów, á on ich słucha i pyta ich.

Łk 3,2 zá nawysszych kápłanów Annaszá i Kájphaszá: zstáło sie słowo páńskié do Janá Zácháryszowégo syná ná puszczy.

Łk 3,21 I zstáło sie, gdy był chrzczon wszytek lud, i gdy Jesus był ochrzczon, i modlił sie, że sie niebo otworzyło:

Łk 5,1 I zstáło sie gdy rzésze nálegáły nań, áby słucháły słowá Bożeg(o), á on stał podle jeziorá Genezáreth.

Łk 5,12 I zstáło sie, gdy był w jednym mieście, á oto mąż pełen trądu, á ujźrzawszy Jesusá, i padszy ná oblicze, prosił go mówiąc: Pánie, jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.

Łk 5,17 I zstáło sie dniá jednégo, á on siedział, ucząc. I siedzieli Fáryzeuszowie , i zakonni Doktorowie, którzy byli przyszli ze wszytkich miásteczek Gálilejej , i Żydowskiéj ziemi, i z Jeruzálem: '' á moc Páńska byłá ku uzdrowieniu ich.

Łk 6,1 a I zstáło sie w szábbát wtóropiérwszy, gdy szedł przez zbożá, uczniowie rwáli kłosy, i jedli wyciérájąc rękomá.

Łk 6,6 Zstáło sie też i w drugi szábbát, że wszedł do bóżnice, i uczył. A d był tám człowiek, á ręká práwa jego byłá uschłá.

Łk 6,12 I zstáło sie w oné dni, odszedł ná górę modlić sie: i nocował ná modlitwie Bożéj.

Łk 7,11 I zstáło sie potym, szedł do miástá któré zową Náim: á z nim szli uczniowie jego, i rzészá wielka.

Łk 8,1 I zstáło sie potym, á on chodził po mieściéch i miásteczkách każąc i przepowiedájąc królestwo Bożé: á dwánaście z nim,

Łk 8,22 I zstáło sie dniá jednégo: á on wstąpił w łódkę, i uczniowie jego, i rzékł do nich: Przeprawmy sie zá jezioro. I odbili sie.

Łk 8,34 Co gdy ujźrzeli że sie zstáło, którzy páśli uciekli: i dáli znáć do miástá i do wsi,

Łk 8,35 i wyszli áby oglądáli co sze zstáło: á przyszli do Jesusá, i náleźli człowieká od którégo wyszli czárci, siedzącégo, ubránégo, i z dobrą pámięcią u nóg jego i bali sie: