Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: zstáło (1593)

Wystąpienia 21-40 z 74

Łk 3,21 I zstáło się, gdy był krzczon wszytek lud, gdy i Jesus był okrzczon i modlił się, że się niebo otworzyło:

Łk 5,1 A zstáło się gdy rzesze nálegáły nań, áby słucháły słowá Bożego, á on stał podle jeziorá Genezáretskiego.

Łk 5,12 I zstáło się, gdy był w jednym mieście, álić oto mąż pełny trędu, á ujźrzawszy Jesusá i padszy ná oblicze, prosił go, mowiąc: Pánie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.

Łk 6,1 Zstáło się też w szábát wtoropierwszy, gdy szedł przez zbożá, iż uczniowie je(go) rwáli kłosy, i jedli, wycierájąc rękomá.

Łk 6,6 Zstáło się też i w drugi szábát, że wszedł do bożnice, i uczył. A był tám człowiek, ktorego ręká práwa byłá uschłá.

Łk 6,12 I zstáło się w oneż dni, odszedł ná gorę modlić się: i nocował ná modlitwie Bożej.

Łk 7,11 I zstáło się, potym szedł do miástá ktore zową Naim: á z nim szli uczniowie jego i rzesza wielka.

Łk 8,1 I zstáło się potym, że on chodził po mieściech i miásteczkách obwoływájąc i przepowiedájąc krolestwo Boże: á oni dwánaście z nim,

Łk 8,22 I zstáło się dniá jednego: á on wstąpił do łodzi, i uczniowie jego, i rzekł do nich: Przeprawmy się ná onę stronę jeziorá. I odwieźli się.

Łk 8,34 A ujźrzawszy ktorzy páśli co się zstáło, uciekli: i oznajmili to w mieście i po wsiách.

Łk 8,35 I wyszli áby oglądáli co się było zstáło: á przyszli do Jesusá, i náleźli człowieká onego od ktorego wyszli czárci, siedzącego, ubránego, i z dobrą pámięcią u nog jego i bali się.

Łk 8,40 I zstáło się: gdy się názad wrocił Jesus, przyjęłá go rzesza. á wszyścy go czekáli.

Łk 9,18 I zstáło się: gdy się on sam osobno modlił, byli z nim i uczniowie: i zopytał ich mowiąc: Kim mię powiedáją być rzesze?

Łk 9,28 I zstáło się po tych mowách jákoby w ośm dni, że wziąwszy Piotrá i Jákubá i Janá, wstąpił ná gorę áby się modlił.

Łk 9,33 I zstáło się: gdy oni odchodzili od niego, rzekł Piotr do Jesusá: Mistrzu, Dobrzeć nam tu być: i uczyńmy trzy przybytki; jeden tobie, á jeden Mojzeszowi, i jeden Elijaszowi: nie wiedząc co mowił.

Łk 9,37 I zstáło się: názájutrz gdy oni zstępowáli z gory, zábieżáłá mu rzesza wielka.

Łk 9,51 I zstáło się gdy się wypełniáły dni wzięcia jego, á on postáwę swoję stánowił áby szedł do Jeruzalem.

Łk 10,38 I zstáło sie gdy szli, iż on wszedł do niejákiego miásteczká: á niewiástá niektora imieniem Marthá, przyjęłá go do domu swego.

Łk 11,1 A zstáło się: gdy on był ná niektorym miejscu modląc się, gdy przestał, rzekł do niego jeden z uczniow jego: Pánie, náucz nas modlić się, jáko i Jan náuczył ucznie swe.

Łk 11,27 I zstáło się: gdy on to mowił, podniosszy głos niektora niewiástá z rzesze, rzekłá mu: Błogosłáwiony żywot ktory cię nosił, i piersi ktoreś ssał.