Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: tedy (1593)

Wystąpienia 21-40 z 410

Mt 15,12 Tedy przystąpiwszy uczniowie jego rzekli mu: Wiesz, iż Pháryzeuszowie, usłyszawszy to słowo, zgorszyli się?

Mt 15,28 Tedy odpowiedájąc Jesus, rzekł jej: O niewiásto, wielka jest wiárá twojá: niechaj ci się zstánie jáko chcesz. i ozdrowiáłá corká jej od onej godziny. $

Mt 15,33 I rzekli mu uczniowie jego: Skądże tedy dostániem ták wiele chlebá ná pustyni, ábyśmy ták wielką rzeszą nákarmili?

Mt 16,3 A ráno, Dziś będzie niepogodá, ábowiem się czerwieni pochmurne niebo. Postáwę tedy niebá rozsądzić umiecie: á známion czásow nie możecie?

Mt 16,12 Tedy porozumieli że nie mowił áby się strzegli kwásu chlebowego, ále náuki Pháryzeuszow i Sáduceuszow.

Mt 16,20 Tedy przykazał uczniom swoim áby nikomu nie powiedáli że on jest Jesusem Christusem.

Mt 16,24 Tedy Jesus rzekł uczniom swoim: Jeśli kto chce zá mną iść, niech sam siebie záprzy, i weźmie krzyż swoj, á náśláduje mię.

Mt 16,27 Abowiem przyjdzie Syn człowieczy w chwale Ojcá swego z ánjoły swoimi: á tedy odda káżdemu według uczynkow jego. $

Mt 17,10 I pytáli go uczniowie, mowiąc: Coż tedy Doktorowie zakonni powiedáją iż Elijasz musi pirwej przyść?

Mt 17,13 Tedy porozumieli uczniowie, że im o Janie Krzcicielu powiedział.

Mt 17,19 Tedy przyszedszy uczniowie do Jesusá osobno, rzekli: Czemużeśmy go my wyrzucić nie mogli?

Mt 18,4 Kto się tedy uniży jáko to dzieciątko, tenci jest więtszy w krolestwie niebieskim.

Mt 18,21 Tedy Piotr przystąpiwszy do niego, rzekł: Pánie, ilekroć brát moj zgrzeszy przeciwko mnie, á mam mu odpuścić? izali áż do siedmikroć?

Mt 18,32 Tedy wezwawszy go pan jego, rzekł mu: Sługo złościwy, wszytek dług odpuściłem ci, iżeś mię prosił:

Mt 18,33 Izali tedy i ty nie miałeś się zmiłowáć nád towárzyszem twoim, jákom się i ja zmiłował nád tobą?

Mt 19,6 A ták już nie są dwoje, ále jedno ciáło. Co tedy Bog złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.

Mt 19,7 Rzekli mu: Przeczże tedy Mojzesz rozkazał dáwáć list rozwodny, i opuścić?

Mt 19,13 Tedy mu przyniesiono dziatki, áby ręce włożył ná nie i modlił się. A uczniowie fukáli je.

Mt 19,25 A usłyszawszy to uczniowie je(go) zdumieli się bárzo, mowiąc: Ktoż tedy może być zbáwion?

Mt 19,27 Tedy Piotr odpowiedájąc, rzekł mu: Otośmy my opuścili wszytko, i poszlichmy zá tobą: coż nam tedy będzie?