Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: tedy (1570)

Wystąpienia 21-40 z 157

Mt 12,13 Tedy mowi człowiekowi. Ściągni rękę twoję, i ściągnął: i zmocniłá się zdrowa jáko druga.

Mt 12,22 Tedy przywiedzion k niemu opętány, ślepy i niemy, i uzdrowił go, ták iż ślepy i niemy i mowił i widział.

Mt 12,38 Tedy odpowiedzieli niektorzy z Doktorow, i z Fáryzeuszow mowiąc: uczycielu, chcemy od ciebie známię widzieć.

Mt 12,44 Tedy mowi. Náwrocę się do domu mego skądem wyszedł. I przyszedszy nájduje prożny, i wymieciony á ochędożony.

Mt 12,45 Tedy idzie i przypojmuje z sobą siedm drugich duchow gorszych niż sam, á wszedszy mieszkają tám. I bywáją ostánki człowieká onego gorsze niż początki: Tak będzie i rodowi temu złościwemu.

Mt 13,26 Gdy záś wzeszłá trawá i owoc uczyniła, tedy zjáwił się i stokłos.

Mt 13,36 Tedy opuściwszy tłuszcze szedł w dom Jezus.

Mt 13,43 Tedy spráwiedliwi záświecą jako słońce w krolestwie ojcá swego. Kto ma uszy słucháć, niech słyszy.

Mt 15,1 Tedy przystąpili do Jezusa z Jerozolimá uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie mowiąc.

Mt 15,12 Tedy przystąpiwszy uczniowie jego rzekli mu: Wiesz li iż Fáryzeuszowie usłyszawszy słowo obrázili się?

Mt 15,28 Tedy odpowiedájąc Jezus rzekł jej: O niewiásto, wielka twojá wiárá, niech będzie tobie jáko chcesz, I ozdrowiáłá corká jej od godziny onej.

Mt 16,12 Tedy wyrozumieli iż nie rzekł ostrzegáć się od kwásu chlebowego, ále od náuki Fáryzeuszow i Saduceuszow

Mt 16,20 Tedy zagroził uczniom swoim áby nikomu nie powiedáli, iż on jest Krystus.

Mt 16,24 Tedy Jezus rzekł uczniom swym: jeśli kto chce zá mną przyść, niech się záprzy siebie, i niech weźmie krzyż swoj, i niech idzie zá mną.

Mt 16,27 Będzie bo iż syn człowieczy przyjdzie w sławie ojcá swego i z Anjoły swymi, á tedy odda káżdemu wedle uczynkow jego.

Mt 17,13 Tedy zrozumieli uczniowie iż o Johanie Krzcicielu im mowił.

Mt 17,19 Tedy przystąpiwszy uczniowie do Jezusá osobno rzekli: Dla_czego my nie mogliśmy wyrzucić jego?

Mt 18,21 Tedy przystąpiwszy k niemu Piotr rzecze: Pánie, wielekroć zgrzeszy przeciw mnie brát moj, a odpuszczę jemu? áż siedmkroć? Mowi mu Jezus:

Mt 18,32 Tedy przyzwawszy go pan jego, mowi jemu: Niewolniku złośliwy wszytek dług on odpuściłem tobie, ponieważ prosiłeś mię.

Mt 19,7 Mowią mu: Dla_czegoż tedy Mojżesz rozkazał dáwáć list rozwodny i opuścić ją.