Słowo: ábowiem (1556) 
Wystąpienia 21-40 z 79
Mt 11,21 Biádá tobie Korozáim. Biádá Bethsaide, ábowiem by w Tyrze i w Sydonie stáły sie były ty cudá, ktore czynione są w was dáwnoby byli w włosiennicy, i popiele pokutę czynili.
Mt 13,16 Ale wásze błogosłáwione są oczy, ábowie(m) iże widzą, i uszy wásze iże słyszą.
Mt 14,24 a łodká w posrzodku morzá miotáná byłá wáłmi, ábowiem był przeciwny wiátr.
Mt 16,2 A on odpowiedział i rzekł im. Gdy bywa wieczor, mowcie. Jásno będzie, ábowiem czerwone jest niebo.
Mt 16,23 Ktory obrociwszy sie rzekł Piotrowi, podz zá mną szátánie, ábowiem zgorszenim moim jesteś. Że nie rozumiesz tych (rzeczy) ktore boże są ale one ktore są ludzkie.
Mt 17,15 mowiąc. Pánie zmiłuj sie nád synem moim, ábowiem miesięcznikiem jest, i źle bywa dręczon á często w pada w ogień, i często w wodę,
Mt 19,22 A gdy usłyszał młodzieniec (to) słowo odszedł smutny, ábowie(m) miał imienia wiele.
Mt 20,7 Odpowiedzieli mu, ábowiem nikt nas nie nájął. I rzekł im. Idźcie i wy do winnice mojej.
Mt 23,13 Biádá wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni, ábowiem zámykacie krolestwo niebieskie przed ludźmi: bowiem sámi nie wchodzicie, áni wchodzącym dopuszczacie wnić.
Mt 23,14 Biádá wam doktorowie i Phárizeuszowie obłudni, ábowiem pożeracie domy wdow, modlitwy długie mowiąc. A dlatego większy sąd weźmiecie.
Mt 24,44 Przeto i wy bądźcie gotowi, ábowiem nie wiecie ktorej godziny syn człowieczy ma przyść.
Mt 25,8 A głupie mądrym mowiły Dajcie nam oleju wászego, ábowiem kagáńce násze gasną.
Mt 25,13 Czujcież tedy, ábowiem nie wiecie dniá áni godziny.
Mt 27,6 A książęta kápłáńscy wziąwszy srebrne rzekli. Nie godzi sie ich wpuszczáć w skarb, ábowiem zapłátá krwi jest.
Mk 1,22 i zzumieli się nad náuką jego, ábowiem był náuczájący je, jáko moc májący, á nie jáko doktorowie.
Mk 3,30 ábowiem mowili, duchá nieczystego ma.
Mk 5,9 I pytał go. Ktore tobie jest imię? I powiáda mu. Ćmá moje imię jest, ábowiem wiele nas.
Mk 6,17 Ten bowie(m) Herod posłał był i pojimał Janá i związał go w ciemnicy, dla Herodyjády żony Filipá brátá swego, ábowiem ją był pojął.
Mk 6,34 I wyszedwszy uźrzał tłuszczą wielką Jesus, i zmiłował sie nád nimi, ábowiem byli jáko owce nie májące pásterzá, i począł je uczyć wiela (rzeczy.)
Mk 6,48 I widząc je prácujące w płáwieniu, ábowiem był wiátr przeciwny im, i około czwartego czucia nocnego, przyszedł do nich chodząc po morzu, i chciał je przeminąć.
