Słowo: też (1593) 
Wystąpienia 21-40 z 133
Mt 23,6 Miłują też pierwsze siedzenia ná wieczerzách, i pierwsze stolice w bożnicách,
Mt 23,32 Wy też dosypcie miárki ojcow wászych.
Mt 25,11 Ná ostátek przyszły też i drugie pánny, mowiąc: Pánie, Pánie, otworz nam.
Mt 25,38 kiedyśmy cię też widzieli gościem, i przyjęliśmy cię? ábo nágim, i przyodzialiśmy cię?
Mt 26,35 Rzekł mu Piotr: Choćby mi też z tobą przyszło umrzeć, nie záprzę się ciebie. Tákże i wszyscy uczniowie mowili.
Mt 27,44 Tákże też i złoczyńce ktorzy byli z nim ukrzyżowáni, urągáli mu.
Mt 27,57 A gdy był wieczor, przyszedł niektory człowiek bogáty z Arymáthyjej, imieniem Joseph, ktory też był uczniem Jesusowym.
Mk 3,19 i Judaszá Iskáryjotá ktory go też wydał.
Mk 6,23 Iż oczkolwiek prosić będziesz dam ci, by też połowicę krolestwá mego.
Mk 8,7 Mieli też i trochę rybek: i te błogosłáwiwszy, kazał prze nie położyć.
Mk 8,38 Abowiem kto by się wstydał mnie, i słow moich miedzy narodem tym cudzołożnym i grzesznym: záwstyda się go też i syn człowieczy; gdy przyjdzie w chwale Ojcá swego z ánioły świętymi.
Mk 12,4 I zásię do nich drugiego sługę posłał: ktorego też ránili w głowę i zelżyli.
Mk 12,6 Jeszcze tedy májąc jednego syná namilszego, posłał go też ostátecznego do nich, mowiąc: Że się wstydáć będą syná mego.
Mk 13,16 ktory też będzie ná polu, niech się nie wraca názad, bráć płaszczá swego.
Mk 14,9 Záprawdę powiedam wam: Kędyżkolwiek opowiedána będzie Ewánjelija tá po wszytkim świecie, też co tá uczyniłá powiedáć będą ná pámiątkę jej.
Mk 14,29 A Piotr mu rzekł: Chociażby się też wszyścy zgorszyli, ále nie ja.
Mk 14,31 A on tym więcej mowił: By potrzebá i umrzeć mi z tobą, nie záprzę się ciebie. Tákże też i wszyscy mowili.
Mk 14,39 I zásię odszedszy modlił się, w też słowá mowiąc.
Mk 15,26 Był też napis winy jego nápisány: Krol Żydowski.
Mk 15,31 Tákże też i Arcykápłani szydząc, jedni do drugich z Doktormi mowili: Inne záchował, á sámego siebie záchowáć nie może.
