Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: też (1577)

Wystąpienia 21-40 z 221

Mt 21,27 I odpowiedájąc Jezusowi, rzekli, niweiemy. Rzekł im też on, áni ją tez wsam powiedam ktorą zwierzchnością to czynię.

Mt 22,26 Tákże też wtory i trzeci áż do siodmego

Mt 22,27 A po wszytkich umárłá też i żoná.

Mt 23,32 Wy też wypełńcie miárkę ojcow wászych.

Mt 24,30 A tedy się ukaże znák syná człowieczego ná niebie i tedy też będą nárzekáć wszytki pokolenia ziemie, i ujzrza syná człowieczego idącego ná obłokách niebieskich [z mocą i sławą wielką.]

Mt 25,11 Potym też przyszły i drugie pánny, mowiąc, Pánie pánie otworz nam.

Mt 25,17 Tákże ten ktory dwá. zyskał też i on drugie dwá.

Mt 25,38 Kiedyżeśmy cię też widzieli gościem, i przyjęliśmy? ábo nágim, i przodzialiśmy?

Mt 26,35 Rzekł mu Piotr, Chociażby mi też z tobą przyszło umrzeć, nie záprzę się ciebie. Tákże i wszyscy uczniowie mowili.

Mt 26,60 I nie náleźli. Gdy też wiele fáłszywych świádkow przychodziło, † nie nájdowáli. † A ná koniec wystąpiwszy dwá fałszywi świádkowie,

Mk 2,27 Mowił im też, szábát ći uczynion jest dla człowieká, á nie człowiek dla szábátu.

Mk 4,36 A opuściwszy on tłum, wzięli go ták jáko był w łodzi, á ine łodzi też były z nim.

Mk 5,14 [Oni też co páśli wieprze] zuciekáli, i oznajmili to w mieściech i po wsiách: i wyszli áby oglądáli co to jest co się zstáło.

Mk 8,7 Mieli też i trochę rybek, [á błogosławiwszy] rzekł áby i oni położyli.

Mk 8,28 A oni odpowiedzieli, Janem ponurzyćielem: drudzy też Eliaszem: á drudzy jednym z prorokow.

Mk 12,4 I zásię do nich drugie sługę posłał: [ktorego też ubiwszy kámieniem ránili w głowę, i odesłáli zelżonego.]

Mk 12,6 Jeszcze tedy májąc jednego syná swego namilszego, posłał go też ostátecznego do nich, mowiąc że się wstydáć będą syná mego.

Mk 14,9 Amen powiedam wam, kiedykolwiek by przepowiádano było Ewánielium to po wszytkim świećie, też co tá uczyniłá powiedáć będą ná pámiątkę jej.

Mk 14,29 A Piotr mu rzekł, choćiażby się też wszyscy z gorszyli, ále nie ja.

Mk 14,31 A on tym więcej mowił, By potrzebá i umrzeć mi z tobą, nie záprzę się ćiebie: tákże też i wszyscy mowili.