Słowo: go (1593) 
Wystąpienia 361-380 z 577
Łk 22,43 I ukazał się mu ánioł z niebá, posilájąc go. A będąc w ciężkości, tym dłużej się modlił.
Łk 22,47 A gdy on jeszcze mowił, oto rzesza, i ten ktorego zwano Judaszem, jeden ze dwunaście, przed nimi szedł, i przystąpił do Jesusá, áby go pocáłował.
Łk 22,51 A Jesus odpowiedziawszy, rzekł: Zániechajcież áż poty. A dotknąwszy uchá jego, uzdrowił go.
Łk 22,54 A pojmawszy go, prowádzili w dom Arcykápłáński: A Piotr zá nim szedł z dáleká.
Łk 22,57 A on się go záprzał, mowiąc: Niewiásto, nie znam go.
Łk 22,58 A máluczko potym ujźrzawszy go drugi, rzekł: I ty jesteś z onych. A Piotr rzekł: O człowiecze nie jestciem.
Łk 22,63 Lecz mężowie ktorzy go trzymáli, nágrawáli go, bijąc.
Łk 22,64 A zákrywszy go, bili oblicze jego: i pytáli go mowiąc: Prorokuj, kto cię uderzył?
Łk 22,66 A gdy był dzień, zeszli się stárszy z ludu i Arcykápłani i Doktorowie, i przywiedli go do rády swej, mowiąc:
Łk 23,1 A powstawszy ono wszytko ich mnostwo, wiodło go do Piłatá.
Łk 23,3 I pytał go Piłat, mowiąc: Tyżeś jest krol Żydowski? A on odpowiedziawszy rzekł: Ty powiádasz.
Łk 23,7 A gdy zrozumiał iż należał do władzej Herodowej, odesłał go do Herodá, ktory też w Jeruzálem był w one dni.
Łk 23,8 A Herod ujźrzawszy Jesusá, urádował się bárzo. Bo go z dawná prágnął widzieć: dlatego iż wiele o nim słychał: i nádziewał się że miał widzieć jákie cudo od niego uczynione.
Łk 23,9 Pytał go tedy wielem słow. A on mu nic nie odpowiedał.
Łk 23,11 Tedy wzgárdziwszy im Herod z wojskiem swoim, i náśmiawszy się, oblokszy go w szátę białą odesłał do Piłatá.
