Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 12,46 Przydzieć pan sługi one(go) w dzień w ktory się nie nádziewa, á w godzinę ktorej nie wie, i wyłączy go, á w poczet niewiernych położy.

Łk 14,1 I stáło się gdy on przyszedł do domu książęciá niektorego Fáryzejskiego w Sábbáth, iż_by tam jadł, tedy go oni podstrzegáli:

Łk 14,4 Ale oni milczeli, Tedy go uzdrowił i puścił.

Łk 14,5 A odpowiedziawszy rzekł im, Gdyby osieł ábo woł ktorego z was wpadł w studnią, zali go nie nátychmiast wyciągnie w dzień Sobotni?

Łk 14,12 Zátym rzekł ku onemu ktory go był wezwał, Gdy sprawujesz obiad ábo wieczerzą, nie wzywajże przyjacioł twoich áni braciej twej, áni krewnych twych, áni sąsiad bogátych, żeby cię też zásię w_zajem nie wezwáli i oddáli to tobie.

Łk 15,1 Potym się do niego schodzili wszyscy celnicy i grzesznicy áby go słucháli.

Łk 15,15 A ták szedszy przystał do jednego z mieszczan onej kráiny, ktory go posłał ná pole swe aby pásł wieprze.

Łk 15,20 Tedy wstawszy szedł do ojcá swego, á gdy jeszcze był opodal, ujźrał go ociec je(go) á ruszony miłosierdziem, wybieżawszy padł ná szyi jego i cáłował go.

Łk 15,22 Rzekł tedy ociec do sług swoich, Przynieście onę osobliwą szátę i obleczcie go, podajcież pierścień ná rękę jego, i trzewiki ná nogi.

Łk 15,28 Rozgniewał się tedy á nie chciał wnić, ále ociec jego wyszedszy, prosił go.

Łk 16,2 A ták on wezwawszy go, rzekł mu: Coż to o tobie słyszę? oddaj liczbę száfárstwá twego, abowiem już więcej nie możesz być száfárzem.

Łk 16,27 Ale on rzekł, Proszę cię tedy Ojcze ábyś go posłáł do domu ojcá mego.

Łk 17,3 Strzeżcież się. A jeśliżby zgrzeszył przeciw tobie brát twoj, karz go słowy, á jeśliżby się uznáł, odpuść mu.

Łk 17,20 Pytáli go potym Fáryzeuszowie, gdyby miáło przyjć krolestwo Boże. A on im odpowiedziawszy, rzekł, Nie przyjdzieć Krolestwo Boże ták jákoby je obáczyć miano.

Łk 18,18 Tedy go pytáło niektore Książę, mowiąc, Mistrzu dobry coż czyniąc otrzymam żywot wieczny?

Łk 18,24 A gdy go Jezus ujźrał ták bárzo zásmuconego, rzekł, Jákoż trudno temu co ma pieniądze wnić do Krolestwa Bożego?

Łk 18,33 A ubiczowawszy go, zamordują ji, áleć dnia trzeciego powstánie.

Łk 18,39 Lecz ci co szli wprzod fukáli go áby milczał, Ale on tym więcej wołał, Jezusie Synu Dawidow zmiłuj się náde mną.

Łk 18,40 A tak Jezus stánąwszy rozkazał go przywieść do siebie, á gdy był blisko, pytał go.