Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 28,0 Kapitu(łá) 28. 1. Niewiásty przyszły do grobu. 6. Anjoł im oznájmuje zmartwych_wstánie Krystusowe. 9. Krystus się im okázuje. 12. Księża dármi przenájmują stroże. 17. Krystus się okázuje Apostołom oznájmując im moc swoję. 20. Obiecuje być przy kościele swym ná wieki.

Mk 3,0 Kapitu(łá) 3. 1. Jezus uzdrawia rękę uschłą. 7. Odszedszy od swych nieprzyjacioł, mocy swej użycza niemocnym. 13. Wezwanie, imiona i moc Apostołow. 20. Krystus będąc w ustáwicznych pracách, przyszedł u swych w to mniemánie jakoby od rozumu odejć miał, á od uczonych mian był zá opętánego. 28. Karze je z bluźnierstwá, opowiedájąc im zá to pomsty. 34. Okázuje ktorzy są właśni rodzicy jego.

Mk 5,0 Kapitu(łá) 5. 1. Jezus dyjabły od człowieká wyrzuciwszy, w wieprze im wnić rozkazał. 25. Niewiástę uzdrawia od ustáwicznego płynienia krwie. 41. Wskrzesił umarłą dziewkę Jáiry Książęciá bożnice.

Mk 16,0 Kapitu(łá) 16. 1. Niewiasty przyszły do grobu. 9. Jezus wstawszy z martwych ukazał się Magdalenie. 13. Potym dwiemá zwolennikom. 14. Potym wszytkim jedennaście, gdzie karał ich niedowiárstwo, poruczájąc im przepowiedánie Ewánjelijej.

Łk 6,0 Kapitu(łá) 6. 1. Broni swych zwolennikow iż w dzień szábátu wyrywáli kłosy. 12. Podług jej czujności ná modlitwie obiera swe zwolenniki i dawa im imioná. 18. Naucza i uzdrawia ich wiele. 20. Okázuje ktorzy są szczęśliwi i nieszczęśliwi. 35. Rozkázuje miłować nieprzyjacioły. 37. Zakázuje sądzić przed czásem, i wiele inych rzeczy.

Jn 2,0 Kapitu(łá) 2. 1. Odmienia wodę w wino. 14. Wygania kupce z kościołá. 19. Opowieda im śmierć i zmartwychwstánie swoje. 23. Wiele ich do siebie náwráca. 35. Nie ufa ludziam.

Jn 8,0 Kápitułá 8. 11. Odpráwuje niewiástę ná cudzołostwie uchwyconą. 12. Opowieda się świátłością świátá. 24. Grozi niewiernikom. 32. Ktorzy są prawdziwie wolni ábo słudzy i nágrodá ich. 46. Wyzywa nieprzyjacioły swoje. 59. Gdy go ogárnęli zszedł im.

Jn 15,0 Kapitu(łá) 15. 1. W podobieństwie mácice i látorośli okázuje jáką miłość zwolennicy społecznie záchowáć máją. 16. Apostołowie wybráni od Krystusá. 18. Máją być od świáta w nienawiści. 26. Obiecan im Duch święty.

Jn 16,0 Kapitulá. 16. 1. Opowieda prześládowánia Apostołom swoim 7. Duch święty im po wtore obiecan. 18. Urząd jego. 16. Krystus rychłe swe wrocenie opowieda. 28. I swoje do niebá wstąpienie.

Jn 20,0 Kapitu(łá) 20. 1. Mágdálená przyszłá do grobu. 3. Potym Piotr i Jan. 12. Dwá Anjeli ukazali się Mágdálenie. 14. Potym i Krystus w osobie ogrodnika. 19. Ukazał się też i swoim zwolennikom. 22. Dáwá im Duchá świętego. 27. Karze Thomaszá.

Mt 17,27 Wszakże ábyśmy ich nie obrázili, szedszy od morzá, rzuć wędę, á onę rybę ktorá napierwej wynidzie weźmi, i otworzywszy gębę jej najdziesz Státer, ktory wziąwszy daj im zá mię i zá się.

Łk 8,56 I zdumieli się rodzicy jej, á on im też zákazał aby żadnemu nie powiedali tego co się było stáło.

Łk 17,37 Tedy mu oni dáwszy odpowiedź, rzekli, Gdzież Pánie? Ale on im rzekł, Gdzieć będzie ciáło, tam się zbiorą i orłowie.

Mk 5,43 Tedy im wielce zákazał áby tego żaden nie wiedział, á rzekł áby mu dano co jeść.

Mk 11,33 Tedy odpowiedziawszy rzekli Jezusowi, Nie wiemy, A Jezus też odpowiedziawszy, rzekł im, I jać też wam nie powiem ktorą mocą to czynię.

Mk 12,44 Abowiem ci wszyscy to co im zbywáło, znieśli, ále tá z niedostátku swego co miáłá włożyłá, i wszytko swe pożywienie.

Jn 9,41 Ná to im powiedział Jezus, Byście byli ślepymi nie mielibyście grzechu, lecz iż teraz mowicie, Widziemy, á ták grzech wász zostawa.

Jn 17,26 A oznajmiłem im imię twoje, i oznajmię áby miłość ktorąś mnie umiłował w nich byłá, i ja w nich.