Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 2,11 Tobie mowię wstań, á weźmi łożko twe á idź do domu twego.

Mk 2,12 A nátychmiast wstał, á wziąwszy łożko wyszedł przed wszystkimi, że się wszyscy zdumieli, i chwalili Bogá mowiąc, iżeśmy nigdy ták nie widáli.

Mk 2,13 I wyszedł zásię do morzá: á wszytek lud przychodził ku niemu, i náuczał je.

Mk 2,14 A przemijájąc ┼ Jezus ┼ ujrzał Lewiego syna Alfeuszowego siedzącego ná cle: i rzekł mu podź zá mną: á wstawszy szedł zá nim.

Mk 2,15 I przydáło się gdy on siedział w domu jego, á wiele celnikow i grzesznikow wespołek siedzieli z Jezusem i z uczyniámi jego: Bo ich wiele było i chodzili zá nim.

Mk 2,18 A uczniowie Janowi i Fáryzejscy pośćili, i przyszli i mowili mu, przeczże uczniowie Janowi i Fáryzejscy poszczą, á twoi uczniowie nie poszczą?

Mk 2,20 Lecz przyjdą dni gdy od nich odjęty będzie oblubieniec, á tedy będą pośćić w one dni.

Mk 2,22 I żaden nie leje winá nowego w stare naczynia: bo inák, wino nowe rozsadza naczynia, i rozlewa się wino, á naczynia giną: ále wino nowe ma być wlewáne do naczynia nowego.

Mk 2,23 I przydáło mu się przechádzáć w szábáty przez zbożá, á uczniowie je puściwszy się w drogę rwali kłosy.

Mk 2,25 A on im powiedział, zaśćie nigdy nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował, á łáknął sam i ci ktorzy z nim byli?

Mk 2,26 Jáko wszedł do domu Bożego zá Abáthárá przedniejszego ofiárowaniká, i jadł chleby pokładne, ktorych się nie godziło jeść, jedno ofiárownikom, á dawały i tym co z nim byli?

Mk 2,27 Mowił im też, szábát ći uczynion jest dla człowieká, á nie człowiek dla szábátu.

Mk 3,1 Wszedł zaś do zgromádzenia: á tám był człowiek co miał rękę uschłą.

Mk 3,7 A Jezus z swymi uczniámi wszedł do morzá: [á wielka wielkość] 3 Gálileiiey szlá zá nim, i z Judskiej ziemie, i z Jeruzálem i z Jdumeiey i z zá Jordánia: i tych wielkie mnostwo co około Tyru i Sydonu, przyszli do niego, słychac o tym co czynił.

Mk 3,13 I wszedł ná gorę, i wezwał so siebie ktore sam chciał: á przyszli k niemu.

Mk 3,14 ♣ I postánowił dwánaście áby byli z nim, á iżby je postawał przypowiádáć.

Mk 3,22 A uczeni w piśmie ktorzy przyszli z Jeruzálem, mowili iż ma Beelzewulá, á iż przez książę czártow czárty wygania.

Mk 3,27 [Nie możeć żaden] Sprzętu mocarzowego, wszedszy w dom jego, rozchwyćić, jeśliby pierwej mocarzá onego nie związał: á tedyć dom jego rozchwyći.

Mk 3,31 Przyszli tedy bráćia i mátká je: á stojac ná dworze, postáli k nie wzywájąc go:

Mk 4,1 Począł zásię uczyć przy morzu: i zebrał się ku niemu wielki tłum, ták iż on wszedszy do łodzi, siedział na morzu: á wszytek on tłum był przy morzu ná ziemi.