Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1570)

Wystąpienia 361-380 z 691

Łk 9,39 A oto duch pochwyta go, á z nagłá wrzeszczy, i roztrąca go z piáną trzęsąc go, á ledwie odchodzi od nie(go) skruszywszy go.

Łk 9,40 I prosiłem uczniow twoich áby go wyrzucili, á nie mogli.

Łk 9,45 Oni záś nie rozumieli rzeczy tej, i byłá zákryta od nich, áby jej nie rozumieli, á bali się go pytáć o rzeczy tej.

Łk 9,48 I rzekł im: kto_by_kolwiek przyjął to pácholę ná imię moje, mnie przyjmuje: á kto_by_kolwiek mnie przyjął, przyjmuje (onego) ktory mię posłał. Kto bo mniejszy jest we wszech was, ten jest więtszy.

Łk 9,51 Było záś gdy się spełniły dni ku gorze wzięcia jego, á on zmocnił oblicze swoje iść do Jeruzolimá.

Łk 9,58 I rzekł jemu Jezus: Liszki jámy máją, á ptacy niebiescy gniazdá, záś syn człowieczy nie ma gdzie głowy przykłonić.

Łk 9,60 Rzekł záś jemu Jezus: Dopuść martwym pogrześć ich martwe, á ty szedszy opowiedaj krolestwo Boże.

Łk 10,8 A do ktoregokolwiek miástá wnidziecie, á przyjmą was, jedzcie co położą przed was.

Łk 10,10 Záś do ktorekolwiek miástá weszlibiście, á nie przyjmą was, wyszedszy ná ulice jego, rzeczcie:

Łk 10,21 W onę godzinę rozrádował się duchem Jezus i rzekł wysławiam cię Ojcze, Pánię niebá i ziemie, iż zákryłeś to od mądrych i rozumnych, á odkryłeś je niemowniątkom. Ták ojcze, iż tak byłá dobra wola przed tobą.

Łk 10,24 Mowię bo wam, iż mnodzy prorocy i Krolowie chcieli widzieć co wy wydzicie, á nie widzieli, i słyszeć, co szłyszycie, á nie słyszeli.

Łk 10,35 A názájutrz wyjeżdżájąc, wyjąwszy dwá denarzá dał gospodarzowi, i rzekł mu: Pilnuj go, á jesli co nad to náłożysz, ja gdy się zwrocę oddam tobie.

Łk 10,38 Stáło się záś gdy szli, á on wszedł do wsi niejákiej, niewiastá záś niektora, imieniem Martá, przyjęłá go do domu swego.

Łk 11,6 Iż przyjaciel moj przyszedł z drogi ku mnie, á nie mam co bym połozył przedeń.

Łk 11,9 I ja mowie wam: Proście, a będzie wam dano: szukajcie, a najdziecie: kołaccie, á otworzono będzie wam.

Łk 11,14 I był wyganiájący czártá, á ten był niemy. Stáło się záś gdy czárt wyszedł, przemowił niemy<.> I dziwowáłá się tłuszcza.

Łk 11,24 Gdy nieczysty duch wychodzi od człowieká przechodzi przez bezwodne miejscá szukájąc odpoczynienia, á nie nálasszy mowi: Wrocę się do domu mojego stądem wyszedł.

Łk 11,29 Záś gdy się tłuszcz nábieráło, náczął mowić: Rod ten złościwy jest, známieniá szuka, á známię nie będzie dano jemu, tylko známię Jonaszá proroká.