Wystąpienia 361-380 z 409
Mk 8,0 Kápitulá 8. 1 Jezus siedmiorgiem chlebá nákarmił 4000. ludzi. 11 Fáryzeuszowie domágáją się u niego známienia z niebá. 15 Ktorych nie strzedz każe uczniom swym kwásu i kwásu Herodowego. 22 Niewidomemu wzrok przywráca. 27 A uczniow swych pyta co o nim ludzie i oni tez sámi trzymáją. 29 Lecz oni wyznáwáją go być chrystusem. 31 A on im o męce i śmierći swej opowieda. 34 Przydájąc to, iż się potrzebá sámych siebie záprzeć tym coby go náśladowáć chćieli i krzyż swoj ná się wziąć, á zan się nie wstydáć.
Mk 9,0 Kápitulá 9. 1 Przemienienie Jezusowo. 11 Przyście Eliaszowo. 17 Jezus duchá niemego wygania z człowieká. 31 Śmierć swą opowieda. 32 A uczniowie się o przełożenstwie gádáją. 34. 35. Jezus ich od tego odwodzi dziećiątko im wystáwiwszy. 38 potym Jan opowieda pánu, o jednym co z nimi niechodząc, djabły wygániał imieniem jego. 43 Uczy pan ucznie swe, żeby od siebie odćináli wszytko co by je zgorszyć miáło. 48 Jeśliżby chćieli wolnymi być chronaká nie zdychájącego, i ogniá niegásnącego.
Mk 10,0 Kápitulá 10. 2 O rozwodzie Jezus gada z Fáryzeuszámi. 13 Dziatki do niego przynieśiono, uczniowie się gniewáją. 15 A Jezus im dziecinstwo záleca, ku pokorze je wiodąc. 17 Potym z młodziencem bogátym rozmawia o żywoćie wiecznym. 21 Dla ktorego każe mu Jezus wszytko przedáć, á ubogim rozdáć. 24 Co słysząc uczniowie zátrwożyli się, widząc trudne weśćie do żywotá. 28 A zwłaszczá bogátym. 29 Mowią potym o nadgrodzie tych co swe dla Jezusá opuśćili. 33 Po trzećie Jezus śmierć swą opowieda. 35 Synowie Zebedeuszowi stáráją się o zwierzchność. 44 A Jezus wszytkim pokorę i uniżenie záleca. 46 A potym Bártymeuszowi ślepemu wzrok przywraca.
Mk 14,0 Kápitulá 14. 1.2. Dwá dni przed świętem páschy w Betániey, námázáłá niewiástá máśćią głowę Jezusowi. 4 Co niektore z uczniow Jezusowych obráziło. 6 Lecz ją Jezus wymawia. 10 Judasz Jezusa przedáje. 12 Jezus pierwszego dniá przásznikow, páschy pożywa. 18 U stołu Judaszá opowieda i upomina. 22 Wieczerzą ná pámiątkę swą postánowia. 27 Opowiedájąc też uczniom swym że sie ná nim zgorszyć mieli. 29 Piotr się mężnym czyni. 32 Jezus wszedł do ogrodá. 35 Modli się Bogu. 37 Uczniowie śpią. 43 Judasz z rotą przyszedszy wydał go przez pocáłowánie. 47 Piotr ucho ućiął. 53 Jezusa pojmánego wiodą do Káiáfaszá. Gdzie przeciw niemu fałsz świádczą. 62 Jezus się wyznawa być Christusem Synem Bożym. 46 Záczym osądzony jest ná śmierć. 66 Piotr się gorszy. 27 I záś się uznawa.
Łk 1,0 Ewánjelija Święta według Łukászá. Kápitułá 1. Czyni przedmowę Łukasz do Teofilá, o wielkości tych ktorzy się zá to bráli, jakoby porządnie spráwy Jezusowe opisáli. 5. Rzecz swą záczyna od Záchárjaszá Janowego ojcá. 26. Potym opisuje poczęcie Jezusowo, przez poselstwo Gábryjelá árchánjołá ktory do Máryi posłány był. 32. I odpowiedział co zacz ten syn jej miał być. 34. Máryi zezwolenie. 39. Elżbiety náwiedzenie. 46. Piosnka Bogá chwalenie. 57. Urodzenie Janowe. 64. Zácháriaszowe przemowienie. 68. Piosnką Bogá chwalenie. 80. Janowe rośnienie i pomnażánie.
Łk 3,0 Kápitulá 3. 1. Czáas ktorego, począł Jan uczyć i nurzać. 7. Jáko obłudne <...>dy strofował. 11. Jáko pospolstwo náuczał. 12. Co też zá roskázanie celnikom zostáwił. 14. I co żołnierzom zá odpowiedz dał. 16. Nád to jáko też Jezusowi świádectwo uczynił. 19. Jáko Herodá karał. 21. Jezusá ponurzył. 23. Ktorego to Jezusá przodki opisanie Łukasz.
Łk 6,0 Kápitulá 6. 1. Uczniowie rwą kłosy w szábát. 2. Fáryzeuszowie to gánią. 5. Jezus ich omawia. 6. Ufam też w szábát uschłą rękę leczy. 11. Fáryzeuszowie się nań zmawiáją. 12. A on oschodzi modlić się Bogu. 13. Potym obrał dwanaście Apostołów. 17. Wiele chorych leczy. 20. A ucznie swe uczy o prawdziwym szczęściu, i o nieszczęściu. 21. Miłowáć każe nieprzyjacioły, i dobrze im czynić. 37. Nikogo nie da sądzić áni potępić. 38. Dobrą miárą mierzyć. 41. Źdzbła z oká cudzego nie wyjmowáć, ábyś z swojego trwam wyrzucił. 43. Jákie drzewo, táki owoc jego. 45. Jákie serce, tákie to co w nim jest. 47. Słuchácze słowá Bożego budownkowi podobni.
Łk 8,0 Kápitułá 8. 1. Jezus przechádzájąc się po miástách uczy. 2. A zá nim chodzą niewiásty Gálilejskie usługując mu májętnościámi swymi. 4. Náucza przez podobieństwá. 5. O rozsiewcy i jego nasieniu. 11. Co záś samże wykłáda. 16. Podobieństwo świece zápalonej. 19. O mátce i bráciej Jezusowej. 22. W łodzi jádąc zásnął. 24. A ocuciwszy się náwałności uskromił. 26. U Gádáreńczykow opętánego uzdrowił. 32. Dyjabły w świnie puścił. 41. Do Jájera idąc, 43. Niewiástę chorą uleczył. 54. A przyszedszy corkę jego wskrzesił.
Łk 9,0 Kapituła 9. 1 Rozsyła pan dwánaście Apostołow ku przepowiedániu. 7 Herod wątpi o Jezusie kto by on był. 10 Apostołowie się zwrocili, z ktorymi z osobná odchodzi Jezus. 11 Zebrał się do niego lud wielki. 13 Ktory pięciorgiem chlebá á dwiemá rybámi nákarmił. 18 Apostołow pyta co o nim ludzie trzymáją. 20 Apostołowie fo Christusem wyznawáją. 23 Uczy ich, czego potrzebá tym coby zá nim chodzić chcieli. 28 Przemienia się ná gorze. 38 Lunátyká leczy. 44 Śmierć swą uczniom opowieda. 46 Oni sie o przełożeństwie gadáją. 48 Z czego ich strofuje. 51 Do Jeruzalem idzie. 52 Nie chcą mu dáć gospody Sámárytanowie. 54 Czego się nád nimi ogniem z niebá mścić chcą Jan z Jakubem. 55 Ale je oto Jezus fuka. 57 Chce jeden iść zá nim, á on mu nie dopuszcza. 59 A inszemu zá sobą iść każe.
Łk 11,0 Kápitułá 11. 1. Pan Jezus uczy modlitwy ucznie swe. 9. Upewniájąc te że wziąć máją o co by prosili. 14. Wygánian teme diabelstwo. 21 O mocarzu z domu wyrzuconym. 24. O duchu złym wrácájącym się do człowieká 27 O niewieście co szczęśliwemi piersiámi názwáłá ktorych Jezus pożywał. 29 Mowi Pan przeciw tym co się od niego domagáli známienia z niebá. 30 Nád ktore Niniwczyki Kroloma Sabe przekłáda. 33 O świecy ciáłá nászego. 37 Jezus jadł, ręku nie umywszy. 39 Złości fáryzájskie odkrywa, i biádę im opowieda.
Łk 12,0 1 Strzedz się kráju Fáryzajskiego. 4. Tych się nie bać co ciała zábijają. 8 Lecz przedsię Jezusá wyznáwáć. 10 Ktore grzechy odpuszczone będą, á ktore nie. 11 Niebezpieczeństwá swym obiecuje, á ku temu duchá. 13 Między bracie nie chce ojczycny dzielić. 15 Bogactw się strzedz każe. Wskazując ná przykład bogaczá. 22 Zákázuje się fráowáć i o te doczesną żywność. 33 Jáłmużnę záleca.35 I czujność w powołániu. 42 Podobieństwem száfárzá d0brego. 45 I złego á niedbáłego. 47 3 wiádomości grzeszący srożej karan będzie. 51 Nie pokoj, ále niezgody przyszedł Jezus puścić ná świát.
Łk 14,0 Kápitułá 14. 2 Jezus uzdrowił w szábát opuchłego. 7 Uczy jáko i kedy siedzieć u stołu ná kolácyjej. 17 Kogo wzywáć ná ucztę. 15 Szczęśliwy ktoby jadł chleb w krolestwie Bożym. 16 Podobieństwo wezwánych ná wesele. 26 Co ma czynić ten co chce być uczniem Chrystudoym. 28 podobieństow od tego coby chchiał budowáć wieże. 31 Abo z drugim walczyć. 33 Ku temu że się potrzebá káżdemu z sobą obrachowáć, ktoby Jezusá chciał przystojnie náśládować.
Łk 17,0 Kápitułá 17. 1 Acz potrzebne jest zgorszenie, wszákże się káżdy strzec ma żeby go nie dawał. 3 Jáko się z brátem występnym obchodzić. 6 Wiáry z jej skutkow zálecenie. 7 Sługá nie ma się z czego chwalić gdy uczyni co mu pan jego każe. 12 Dziesiąci trędowátych oczyścienie. 20 O przyściu krolestwa Bożego, i o tym co uprzedzić ma przyście syná człowieczego.