Słowo: go (1593) 
Wystąpienia 341-360 z 577
Łk 19,14 A mieszczánie jego mieli go w nienawiści: i wypráwili zá nim poselstwo, mowiąc: Nie chcemy áby ten krolował nád námi.
Łk 19,31 A jeśliby was kto spytał: Przecz odwięzujecie? tákże mu powiedzcie: Iż go Pan potrzebuje.
Łk 19,34 A oni powiedzieli: Iż go Pánu potrzebá.
Łk 19,47 I uczył ná káżdy dzień w kościele. $ Lecz Arcykápłani i Doktorowie i czelniejszy z ludu szukáli go strácić:
Łk 20,10 A swego czásu posłał do oraczow sługę, áby mu dáli z owocu onej winnice. Ktorzy ubiwszy go, odesłáli z niszczym.
Łk 20,14 Ktorego ujźrzawszy oracze myślili sámi w sobie, rzekąc: Tenci jest dziedzic: zábijmyż go, áby dziedzictwo przy nas zostáło.
Łk 20,15 I wyrzuciwszy go z winnice, zábili. Coż im tedy uczyni pan onej winnice?
Łk 20,18 Wszelki ktory upádnie ná ten kámień, stłucze się: á ná kogoby upadł, skruszy go.
Łk 20,19 I stáráli się Arcykápłani i Doktorowie áby go pojmáli onejże godziny: lecz się bali ludu. Abowiem poználi iż przeciw nim wyrzekł to podobieństwo.
Łk 20,20 A czyhájąc nań posłáli niektore ludzie ná zdrádzie, ktorzyby się zmyśláli być spráwiedliwymi; áby go podchwycili w mowie, á podáli go urzędowi i zwierzchności stárościnej.
Łk 20,21 I pytáli go, mowiąc: Náuczycielu, wiemy że dobrze mowisz i uczysz, áni się oglądasz ná osobę, ále drogi Bożej w prawdzie náuczasz.
Łk 20,27 A przyszedszy niektorzy z Sáduceuszow, ktorzy mowią przeciw zmartwychwstániu że go nie mász, pytáli go,
Łk 20,40 I nie śmieli go dálej ni ocz pytáć.
Łk 20,44 Dawid tedy názywa go Pánem: á jákoż jest synem jego?
Łk 21,7 I pytáli go mowiąc: Náuczycielu, kiedyż to będzie? á co zá znák gdy się to pocznie dziać?
Łk 22,2 á szukáli Arcykápłani i Doktorowie, jákoby go zábić: ále się bali ludu.
Łk 22,4 á odszedszy, zmowił się z Arcykápłany z przełożonemi, jákoby go im wydał.
Łk 22,6 i obiecał. I szukał sposobnego czásu jákoby go im wydał bez rzeszej.
