Słowo: go (1577) 
Wystąpienia 341-360 z 640
Łk 11,53 A gdy to k nim mowił, poczęli [uczeni w piśmie] Faryzeuszowie bárdzo nań nácieráć, i ustnie go o wiele pytać:
Łk 12,44 Záprawdęć wam powiedam, żeć nád wszytkimi májętnościámi swymi postánowi go.
Łk 12,46 Przyjdzie pan sługi onego w dzień w ktory się nie nádziewa, á w godzinę ktorej nie wie: i rozetnie go, á cząstkę jego z niewierniki położy.
Łk 14,1 I stáło się gdy on przyszedł do domu Książęcia niektorego z Faryzeuszow w szábát jeść chlebá, á oni go postrzegáli.
Łk 14,4 A oni umilknęli. A wziąwszy uzdrowił go i odpráwił.
Łk 14,5 A † odpowiedájąc † rzekł do nich, gdyby [osieł] ábo woł ktorego z was wpadł w studnię, ázasz nie nátychmiast wyciągnie go w dzień sobotni?
Łk 14,12 Mowił też i onemu ktory go był wezwał, Gdy spráwniesz obiad ábo wieczerza, nie wzywajże przyjacioł twoich, áni braciej twej, áni krewmych twoich áni sąsiad bogátych: żeby cię też oni zásię nie wezwáli, i stáłáćby się nágrodá.
Łk 15,1 I przybliżali się do niego: wszyscy celnicy i grzesznicy áby go słucháli.
Łk 15,20 A wstaszy szedł do ojcá swego : á gdy jeszcze był dáleko, ujźrzał go ociec jego, i ulitował się: á przybieżawszy przypadł do szyje jego i pocáłował go.
Łk 15,22 Rzekł tedy Ociec do sług swoich, przynieście one przedniejszą szátę i obleczcie go, i dajcie pierścień ná rękę jego, i boty ná nogi.
Łk 15,27 A on mu powiedział, iż brát twoj przyszefł: i zárżnął ociec twoj onego utuczonego cielcá iż go zdrowego dostał.
Łk 15,28 Rozgniewał się tedy, i nie chciał wniść: ociec tedy jego wyszedszy, prosił go.
Łk 16,2 A wezwawszy go, rzekł mu, Coż to o tobie słyszę? Oddaj liczbę száfárstwá twego: ábowiem już więcej nie będziesz mogł száfowáć.
Łk 16,27 I rzekł, proszę cię tedy ojcze ábyś go posłał do domu ojcá mego:
Łk 17,3 Miejcie się sámi ná pieczy. † A † jeśliżby zgrzeszył przeciw tobie † brát teoj, strofuj go: á jeśliżby się uznał, odpuść mu.
Łk 17,23 I będąć wam mowić, Oto tu † ábo † oto tám: nie chodźciesz, áni go ścigajcie.
Łk 18,18 I pytało go niektore Książę, mowiąc, Nauczycielu dobry, co czyniąc otrzymam żywot wieczny?
Łk 18,24 A gdy go Jezus ujżrzał zásmuconego, rzekł, jakoż trudno tym co máją pieniądze wniść do krolestwá Bożego?
Łk 18,33 A ubiczowawszy, zámordują go: á dniá trzeciego powstánie.
