Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: go (1563)

Wystąpienia 341-360 z 609

Łk 9,49 A odpowiedziawszy Jan rzekł: Mistrzu widzielichmy niektorego co pod imieniem twym wyrzucał dyjabelstwá, i pohámowálichmy go, ábowiem nie chodzi zá tobą z námi.

Łk 9,50 Tedy do niego rzekł Jezus: Nie hámujcież go, bo ktoć nie jest przeciwko nam, za námić jest.

Łk 9,53 Ale go oni nie przyjęli, iż postáwę okázował idące(go) do Jeruzálem.

Łk 10,25 Tám oto niektory wykłádacz zakonu wstawszy kusił go mowiąc: Mistrzu coż czyniąc otrzymam żywot wieczny?

Łk 10,30 To przyjąwszy Jezus rzekł: Człowiek niektory szedł z Jeruzálem do Jerycho, i wpadł miedzy zbojce, ktorzy go złupiwszy i zrániwszy, odeszli ná poły zábitego zostáwiwszy.

Łk 10,31 I przydáło się że tąż drogą szedł niektory kápłán, á ujźrawszy go z przeciwká, minął go.

Łk 10,32 Także rownie i Lewitá gdy przychodził ku miejscu onemu, á ujźrał go z przeciwká, minął.

Łk 10,33 A Sámárytan niektory w tęż drogę idąc nádszedł go, i ujźrawszy go, ruszon jest miłosierdziem.

Łk 10,34 I przyszedszy záwiązał rány jego, á nálawszy oliwy i winá, włożył go ná bydlątko swe, i wiodł do gospody, á miał o nim pracą.

Łk 10,38 I zstáło się w drodze, iż on wszedł do miásteczká niektorego, á niewiástá niektora imieniem Martá przyjęła go w dom swoj.

Łk 11,11 Záli z was ktory ociec gdy go prosi syn jego o chleb, poda mu kámień? ábo o rybę, izali miásto ryby poda mu wężá?

Łk 11,16 Drudzy zásię kusząc go, prosili znáku od niego.

Łk 11,22 Ale gdy mocniejszy kto nádeń tárgnąwszy się nań zwycięży go, odejmuje wszytkę je(go) broń w ktorej ufał, á łupy jego rozdzieli.

Łk 11,28 Ale on rzekł: I owszem błogosłáwieni ci ktorzy słuchają słowá Bożego, i strzegą go.

Łk 11,37 Tego gdy jeszcze domawiał, niektory Fáryzeusz prosił go áby był ná obiedzie u niego, wszedszy tedy, siadł.

Łk 11,53 A ták gdy to k nim mowił, poczęli Doktorowie i Fáryzeuszowie bárzo jemu dokuczáć, á przyłudzić go ku rozmowam o wielu rzeczach.

Łk 12,33 Poprzedajcież májętności wásze á dájcie jałmużnę, gotujcie sobie mieszki ktore nie zwiotszeją, i skarb w niebie ktory nigdy nie ustánie, áni go złodziej dojdzie, áni mol zepsuje.

Łk 12,44 Záprawdęć wam powiedam, żeć nád wszytką swoją májętnością postanowi go.