Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 10,34 I przystąpiwszy do niego, záwiązał rány jego, wlawszy oleju i winá, á potym włożywszy go ná swe bydlę: záwiozł go do gospody, i miał o nim pieczą.

Łk 10,38 I stáło sie gdy szli, że on wszedł do jednego miásteczká: á niewiástá jedna ná imię Marta przyjęła go do domu swego.

Łk 11,13 Jeśliż tedy wy będąc złemi, umiecie dobre datki dawáć synom wászym: jáko dáleko więcej ociec wász niebieski, da duchá dobrego, tym ktorzy go proszą.

Łk 11,22 Ale jeśliby mocniejszy niźli on, nádszedwszy nań, zwyciężył go: wszytkie horęża jego w ktorych dufał pobierze mu i korzyści je(go) rozda.

Łk 11,28 A on rzekł: A owszem błogosłáwieni ci ktorzy słucháją słowá Bożego, i przystrzegáją go.

Łk 11,37 A gdy to mowił, prosił go niektory Fáryzeusz áby u niego obiedwał. A wszedszy do niego siedział zá stołem.

Łk 12,8 Bo powiádam wam, Kożdy ktorykolwiek mię wyzna przed ludźmi, i syn człowieczy wyzna go przed Anijoły Bożymi:

Łk 12,9 Ale kto sie mnie záprzy przed ludżmi, záprzę sie go też przed Anijoły Bożemi.

Łk 12,43 Błogosłáwiony to sługá, ktorego gdy przyjdzie Pan, najdzie á on tak czynił, prawdziwie wam powiadám, że náde wszystkim dobrem swoim ktore ma, postánowi go.

Łk 12,44 prawdziwie wam powiadám, że náde wszystkim dobrem swoim ktore ma, postánowi go.

Łk 12,46 Przyjdzie Pan onego sługi w ten dzień kiedy sie nie nádzieje, i w onę godzinę ktorej nie wie, i rodzieli go, i cząstkę jego z niewiernemi położy.

Łk 13,15 A odpowiádájac mu Pan, rzekł: Pokryty człowiecze, á zaż káżdy z was w Sobbotę nie odwięzuje wołu swe(go) álbo osłá od żłobu, á nie wodzi go nápáwać?

Łk 14,1 A stáło sie jest gdy wszedł Jezus do domu niektorego książęcia Faryzejskiego w sobbotę áby jádł chleb, á oni go podstrzegáli.

Łk 14,4 Ale oni milczeli. A on ująwszy uzdrowił go, i puścił.

Łk 14,5 I odpowiádájąc do nich rzekł: Ktorego z was Osieł álbo Woł, wpádnie do jámy, á za go nie wnetże wyciągnie w dzieńże Sobbotni.

Łk 14,12 Mowił też i ku temu ktory go był wezwał. Kiedy spráwujesz obiad álbo wieczerzą, nie wzywaj przyjacioł twoich, áni bráciej twojej, áni powinowátych, áni sąsiádow bogátych, by cie też záś i oni nie odprosili do siebie, á stáłobyć sie oddánie:

Łk 15,1 I przybliżáli sie do niego grzesznicy i jáwnogrzesznicy, áby go słucháli.

Łk 15,15 Tedy szedł i przystał do jednego mieszczaniná w onejże kráinie. On posłał go do swojej wsi áby pásł wieprze.

Łk 15,20 I wstawszy szedł do ojcá swego. A gdy jeszcze był dáleko ujźrzał go ociec jego, i zruszony miłosierdzim, przybieżawszy uwiesił mu sie u szyje, i pocáłował go.