Słowo: go (1553) 
Wystąpienia 341-360 z 524
Łk 20,13 A pán winnice powiedziáł, Cóż uczyni/ę/? Pośl/ę/ mojego syna miłego, owá się te(go) ujrzáwszy [go] wstydáć będą,
Łk 20,14 Ale winiarze oni, ujrzáwszy go myślili u siebie, rzeknąc, Toć jest dziedzic, Podźmy zabijmy go aby nasze dziedzictwo było,
Łk 20,15 I wyrzuciwszy go precz z winnice zabili [ji] Cóż im tedy uczyni pán winnice?
Łk 20,19 A Biskupi i Doktorowie szukali [tego] onyjże to godziny, aby go pojmali ale się bali ludu, Abowiem pobaczyli, iż na nie to podobieństwo powiedziáł.
Łk 20,20 Potem podstrzegając [go] posłáł [k nięmu zdrájce ktorzy się okazowali być sprawiedliwęmi, aby go w mowie podchwycili, w ten sposob, aby go urzędowi i mocy starościnyj podali
Łk 20,21 I spytali go rzeknąc, Mistrzu więmy że dobrze powiedász i nauczász i nie przyjmujész persony, ale w práwdzie drogi bożyj uczysz,
Łk 20,27 A niektorzy z Sadduceuszow ktorzy to mowią przeciwko zmárwtychwstaniu żeby go nie było, przyszedwszy pytali go,
Łk 20,40 a [zatym] nie śmieli go daléj ni ocz pytać.
Łk 20,44 Dawid tedy [gdyż] go panem zowié ♣ jakóż [on] jest synem jego.
Łk 21,7 Gdzie téż pytali go rzeknąc, Mistrzu, kiedyż więc to będzie? a ktory jest znak, kiedy by się to dziać miało?
Łk 22,2 i szukali tego Biskupi i Doktorowie jakoby go zabili, Bo się ludu bali.
Łk 22,4 I poszedwszy zmowił się z Biskupy i z przełożonęmi około tego jakoby go im wydał,
Łk 22,6 A [on im] przyrzekł, I szukał snadnego czasu aby go im wydał okrom zamieszaniá.
Łk 22,16 Abowięm ci wám powiedám że go daléj jeść nie będę, ażby się wypełnił w krolestwie bożem,
Łk 22,22 gdzie syn człowieczy idzieć tak jako jest postanowiono, Lecz bieda człowiekowi onęmu ktory go wydáwá,
Łk 22,43 Gdzie téż ukázáł mu się Anjoł z nieba poćwierdzajac go,
