Wystąpienia 341-360 z 379
Jn 19,5 Tedy Jezus wyszedł niosąc ná sobie cirniową koronę i szárłatny płaszcz, á Piłat rzekł im: Otoż człowiek.
Jn 19,15 A oni wołali: Stráć, stráć, i ukrzyżuj go. A Piłat im rzekł: Krolaż wászego ukrzyżuję? Lecz odpowiedzieli Książętá kápłáńskie: Nie mamyć Krolá jedno Cesarzá.
Jn 19,16 A tákże go im wydał żeby był ukrzyżowan. I wziąwszy Jezusá wywiedli go.
Jn 19,31 A tak Żydowie áby nie zostáły ná krzyżu ciáłá w Szábát, ábowiem był dzień Przygotowánia (á był on wielki dzień Szábátu), prosili Piłatá áby im goleni połamano, i zjęto je
Jn 20,2 Tedy odbieżawszy przyszłá do Symoná Piotrá, i do onego drugiego zwolenniká ktorego miłował Jezus, á rzekła im: Wyjętoć Páná z grobu, á nie wiemy kędy go położono.
Jn 20,13 Ktorzy jej rzekli: Niewiasto przecz płáczesz? A oná im rzekła, Wyjęto Páná mego, a nie wiem kędy go położono.
Jn 20,17 Powiedział jej Jezus: Nie tykaj się mnie, ábowiemem jeszcze nie wstąpił do Ojcá mego, ále idź do bráciej mojej i powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojcá waszego, Bogá mego i Bogá waszego.
Jn 20,19 A ták gdy wieczor był dniá onego pirwszego tegodniowego, á drzwi były zámknione tam gdzie się byli zebráli zwolennicy dla bojáźni Żydowskiej, przyszedł Jezus i stanął w pośrodku, á rzekł im: Pokoj wam.
Jn 20,20 A gdy to rzekł, ukazał im ręce i bok swoj, Rozrádowali się tedy zwolennicy ujźrawszy Páná.
Jn 20,22 A to powiedziawszy, tchnął ná nie, i rzekł im: Weźmicie Duchá świętego.
Jn 20,23 Ktorymkolwiek odpuścicie grzechy, będą im odpuszczone, á ktorymkolwiek zátrzymacie, będą zátrzymáne.
Jn 20,25 Powiedzieli mu tedy drudzy zwolennicy: Widzielichmy Páná, ále im on rzekł: Jeśli nie ujźrę w ręku jego znákow goździ, á nie włożę pálcá mego w znáki goździ, i nie włożęli ręki w bok jego, żadnym sposobem nie uwierzę.
Jn 20,26 Potym po ośmi dni byli zásię zwolennicy tám wewnątrz, i Thomasz z nimi, Zátym Jezus przyszedł gdy były zámknione drzwi, i stanąwszy w pośrodku, rzekł im: Pokoj wam.
Jn 21,3 Tedy im rzekł Symon Piotr: Idę ryb łowić, A oni rzekli: Pojdziem i my z tobą, á ták szli i wsiedli w łodź nátychmiast, lecz onej nocy nic nie pojmáli.
Jn 21,5 A ták im rzekł Jezus: Dziateczki á macież co jeść? Odpowiedzieli mu, Niemasz nic.
Jn 21,6 I rzekł im: Zápuśćcie tu sieci po práwej stronie łodzi, á najdziecie. A ták zápuścili, á już dálej nie mogli wywlec przed wielkim mnostwem ryb.
Jn 21,10 A rzekł im Jezus: Przynieście ty ryby, ktoreście teraz pojmáli.
Jn 21,12 Tedy im rzekł Jezus: Podźcież obiedwajcie, I nie śmiał żaden z zwolennikow pytáć go: Ty ktoś jest, gdyż wiedzieli że był Pan.
Jn 21,13 Zátym przyszedł Jezus, i wziął chleb á dał im, tákże i rybę.
Mt 28,0 Kapitu(łá) 28. 1. Niewiásty przyszły do grobu. 6. Anjoł im oznájmuje zmartwych_wstánie Krystusowe. 9. Krystus się im okázuje. 12. Księża dármi przenájmują stroże. 17. Krystus się okázuje Apostołom oznájmując im moc swoję. 20. Obiecuje być przy kościele swym ná wieki.

Słowo: im (1563) 
