Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 23,23 Biadá wam Szkrybowie i Fáryzeuszowie pokryci: ktorzy dájecie dziesięcinę, z Miętki, z Anyżu, i Kminu, á opuściliście te rzeczy, ktore są dáleko ważniejsze w zakonie, Sąd, Miłosierdzie, i Wiárę. To było trzebá czynić, á onego nie opuszczáć.

Mt 23,24 O przewodnicy ślepi, co sie cedzicie z komorem, á Wielbłąda połykacie.

Mt 23,28 Tákże i wy, z wierzchu ukázujecie sie ludziom być spráwiedliwemi: á wewnątrz pełniście obłudności i niepráwości.

Mt 23,29 Biádá wam Szkrybowie i Fáryzeuszowie obłudni: że budujecie groby Prorockie: i ozdabiacie á ochędożacie upominki spráwiedliwych,

Mt 23,34 A przeto oto ja posyłam do was Proroki, i Mędrce, i Doktory, á niektore z nich zábijecie i ukrzyżujecie, niektore będziecie biczowáć w Bożnicach wászych, i będziecie je prześládowáć od miástá do miástá,

Mt 23,35 áby sie zlałá á przyszłá ná was wszeláka krew spráwiedliwa, ktora wylána jest ná ziemi, ode krwie Ablá spráwiedliwego, áż do krwie Zácháryjaszá syná Báráchyjaszowego, ktoregoście zámordowáli miedzy kościołem i ołtarzem.

Mt 23,37 O Jerusále(m), Jerusálem, ktore zábijasz Proroki, i kámienujesz te ktorzy do ciebie posłáni są: Ilem_kroć ja chciał zebráć syny twoje, ták jáko więc kokosz zgromadza kurczętá swoje pod skrzydłá, á tyś nie chciáło?

Mt 24,8 á te wszystki rzeczy, są początki boleści.

Mt 24,15 A ták gdy więc ujrzycie obrzydność spustoszenia, o ktorej powiádał Dániel Prorok, á oná stoi ná mieścu świętym (kto czcie niech rozumie)

Mt 24,17 á kto by był ná dáchu, niech nie schodzi áby co wyniosł z domu swego.

Mt 24,27 Abowiem jáko błyskáwicá wychodzi od wschodu słońcá, á dáje sie widzieć áż ná zachodzie, rownie też ták będzie przyście syná człowiecze(go).

Mt 24,29 A wnet po udręczeniu tákowych dni, Słońce sie záćmi, i księżyc nie poda świátłości swojej, á gwiazdy będą pádáć z niebá, i mocy niebieskie będą zruszone,

Mt 24,33 Ták też i wy gdy ujźrzycie te wszystkie rzeczy, wiedzcie że już blisko jest á práwie we drzwiach.

Mt 24,39 á nie poználi nic dokąd nie przyszedł potop, ktory wszystki zábrał: tákżeć będzie i przyście syná człowieczego.

Mt 24,41 Będą dwá mleć w jedne żarná: á wżdam jednę wezmą, á drugą zostáwią: Będą dwá ná jednym łożu, jednego wezmą, á drugiego zostáwią.

Mt 24,43 A to też wiedźcie: iż by wiedział gospodarz o ktorej by godzinie złodziej miał przyść, wżdamci by czuł, á nie dáłby sobie podkopáć domu swego.

Mt 24,46 Błogosłáwiony jest on sługá, ktorego, gdy przyjdzie Pan jego, najdzie á on ták czyni.

Mt 24,48 Ale jeśliby rzekł on zły sługá w sercu swoim: Omieszkawa á odwłoczy pan moj przyść,