Słowo: i (1570) 
Wystąpienia 3521-3540 z 3573
Mk 7,37 I zdumiawszy się áż i názbyt, mowiąc, Dobrze wszytko uczynił i głuche czyni że słyszą, i nieme że mowią.
Mk 10,52 Záś Jezus rzekł jemu, Idź wiárá twa uzdrowiłá cię, i wnet przejrzał, i szedł zá Jezusem w drodze.
Mk 11,33 I odpowiedájąc rzekli Jezusowi, nie wiemy, A Jezus odpowiedájąc mowi im, ani ja wam powiem ktorą władzą to czynię:
Mk 14,72 I po wtore kur zápiał, i wspomniał Piotr ná słowo ktore mu mowił Jezus, że pierwej niż kur dwákroć zápoje, záprzysz się mnie trzykroć, i począł płákać.
Mk 15,47 A Máryja Mágdálená, i Máryja Jozego, patrzyły gdzie położono.
Mk 16,20 Oni zaś wyszedszy przepowiedáli wszędy gdzie Pan społu z nimi spráwował i słowo utwierdzał przez znáki ktore (zá tym) szły. Ewániel: ś Márká koniec.
Jn 1,51 I mowi mu: Prawdziwie, prawdziwie mowię wam: Odtąd ujrzycie niebo otworzone, i ánjoły Boże wstępujące i zstępujące ná syná człowieczego.
Jn 2,25 I też nie potrzebował, áby kto świadczył o człowieku. Sam bo znał co było w człowieku.
Jn 7,53 A co tu tymi odmienionymi wierszykámi widzisz, wiedz o tym że tego niektorzy dochodzą, iż to nie od sáme(go) Ewánijelisty nápisano, ále od kogo inszego przydano. /KWIATKI/ I poszedł káżdy do domu swego.
Jn 8,59 Bráli przeto kámienie, áby rzucáli nań. Jezus záś skrył się, i wyszedł z kościołá.
Jn 10,42 I uwierzyli tám mnodzy weń.
Jn 11,57 A dáli byli árcyofiárownicy i Fáryzeuszowie rozkazánie, áby, jesli kto wie gdzie jest, skazał żeby go pojmáli.
