Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 8,24 A ták przystąpiwszy obudzili go mowiąc, Mistrzu giniemy, á on się ocuciwszy sfukał wiatr i wáły wod, zátymże przestáły, á było uciszenie.

Łk 8,25 Tedy im rzekł: I gdzież jest wiará wásza? ále oni zlęknąwszy się dziwowáli się mowiąc jedni do drugich, I coż zacz jest ten że wiátrom i wodam rozkázuje a słucháją go?

Łk 8,29 (Abowiem rozkázował duchowi nie_czystemu áby wyszedł od człowieká onego, bo go od niemáłego czásu trapił, á tákże związány łáńcuchem i pęty był pod strażą, wszákże połamawszy związki pędzon był od dyjabłá ná pustynię)

Łk 8,30 Pytał go tedy Jezus mowiąc, Ktore jest twe imię? á on powiedział Huf, ábowiem wiele dyjabelstwá wstąpiło było weń.

Łk 8,31 I prosił go áby im nie rozkázował ić w przepáści.

Łk 8,32 A było tam wielkie stádo wieprzow pásących się po gorze, i prosili go áby im w nie dopuścił wnić, i dopuścił im.

Łk 8,37 A ták go prosił wszytek lud okolicznie przyległej ziemicy Gadáreńczykow áby szedł precz od nich, ábowiem byli wielkim stráchem zjęci, á on też wsiadszy w łodź wrocił się.

Łk 8,38 I prosił go on człowiek od ktorego wyszło dyjabelstwo áby był przy nim, ale go Jezus odpráwił mowiąc

Łk 8,40 Potym gdy się Jezus wrocił, przyjęło go zgromadzenie ludzi, ábowiem go wszyscy czekáli.

Łk 8,41 Tedy oto przyszedł mąż niektory imieniem Jair, á ten był książę Bożnice, i przypadszy do nog Jezusowych prosił go áby wszedł w dom je(go)

Łk 8,47 A gdy ujźráła niewiástá oná iż się skryć nie mogłá, drżąc przyszłá, á upadszy przed nim oznajmiłá mu przed wszytkim ludem dla ktorej się go przyczyny tknęłá i jáko natychmiast uzdrowioná byłá.

Łk 9,9 Tedy rzekł Herod, Janáciem ja dał ściąć, Lecz ten co wżdy jest zacz o ktorym ja tákowe rzeczy słyszę? i szukał tego jákoby go widzieć.

Łk 9,39 A oto go duch chwyta, á z prędká woła, i rozdziera go aż do ślin, a záledwie odchodzi od nie(go) krusząc go.

Łk 9,40 I prosiłciem zwolennikow twoich áby go wyrzucili, ále nie mogli.

Łk 9,42 A gdy się jeszcze przystępował, roztárgało go dyjabelstwo i rozszárpało, ále Jezus sfukał duchá nieczystego, i uzdrowił dziecię á wrocił je ojcu jego.

Łk 9,45 Ale oni nie rozumieli tej powieści, i było to od nich skryto że się o tym nie czuli, i báli się pytáć go o tej powieści.