Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: a (1570)

Wystąpienia 321-340 z 752

Mk 12,17 I odpowiedájąc Jezus rzekł im, oddajcie (co jest) Cesárskiego, Cesárzowi, a (co jest) Bożego, Bogu, i zádziwili się jemu

Mk 12,28 A gdy przyszedł niektory w piśmie uczony, usłyszawszy ich spierájących się, widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go: ktore jest pierwsze ze wszytkich przykazánie?

Mk 12,31 A wtore podobne temu, Będziesz miłował bliźniego twego, jáko siebie sámego, więtszego nád to inszego przykazánia nie mász.

Mk 12,35 A odpowiedájąc Jezus rzekł náuczájąc w kościele, jáko mowią w piśmie uczeni, iż Krystus syn jest Dawidow?

Mk 12,41 A gdy Jezus siedział przeciw skárbnicy, pátrzał jako tłuszcza miotáłá pieniądze do skárbu, á mnodzy bogáci miotáli wiele.

Mk 13,1 A Gdy wychodził z kościołá, rzekł mu niektory z uczniow jego, Uczycielu, pátrz jákie kámienie, i jákie budowánia.

Mk 13,2 A Jezus odpowiedájąc rzekł mu, Widzisz ty wielkie budowánia? Nie zostánie kámień ná kámieniu, ktory by nie był rozwálon.

Mk 13,3 A gdy siedział ná gorze oliwnej przeciw kościołowi, pytáli go osobno, Piotr, i Jákob, i Johán, i Andrzej.

Mk 13,5 A odpowidájąc im Jezus, począł mowić, Baczci áby was nikt nie zwodził.

Mk 13,12 A wyda brát brátá ná śmierć, á ociec dziecię, i powstáną dzieci przeciw rodzicom, i będą je zábijáć:

Mk 13,16 A kto będzie ná polu, niech się nie wraca názad wziąć płászcz swoj.

Mk 13,20 A gdyby nie ukrocił pan dni, nie byłoby zbawione wszelkie ciáło, Ale dla wybránych ktore obrał, ukrocił dni.

Mk 13,21 A jesliby wam kto rzekł, oto tu Krystus, oto tam, nie wierzcie.

Mk 13,26 A tedy ujrzą syná człowieczego przychodzacego w obłocech z mocą wielką i chwałą.

Mk 13,27 A tedy poszle Anjoły swe, i zbierze swe wybrane od czterzech wiátrow, od kończyn ziemie áż do kończyn niebá.

Mk 13,32 A o dniu onym i godzinie żaden nie wie, áni Anieli ktorzy w niebie, ani syn, tylko Ociec.

Mk 14,3 A gdy był w Bethánij, w domu Symoná trędowátego, gdy siedział, przyszłá niewiástá májąc álábástr olejku szpikanárdowego bárzo drogiego, á przebiwszy alábástr wylałá jemu na głowę.

Mk 14,10 A Judasz Iskáryjotski jeden ze dwunaście, odszedł do Arcyofiárownikow áby go im wydał.

Mk 14,12 A pierwszego dniá Przasznikow, gdy Páschę ofiáriwáli, rzekli mu uczniowie jego, gdzież chcesz szeszy nágotujemy, ábyś jadł Páschę?

Mk 14,14 A gdziekolwiek wnidzie, rzeczcie domowemu gospodarzowi, iż uczyciel mowi, gdzie jest gospodá kędy Páschę z uczniámi swoimi jem?