Słowo: co (1570) 
Wystąpienia 321-340 z 457
Łk 21,6 Ná to co pátrzycie? Przyjdą dni, ktorych nie zostánie kámień ná kamieniu ktoryby nie rozwálon.
Łk 21,22 Iż dni pomsty ryją, áby się wypełniło wszytko (co nápisano).
Łk 21,26 Gdy się dusić będą ludzie od bojáźni i czekánia, co będzie miáło przyść ná wszytek świát. Bo i siły niebieskie záchwieją się.
Łk 21,36 Czujcie przeto każdego czásu, modląc się, ábyście zá godne policzeni, ubieżeć wszego tego co ma być, i stánąć przed synem człowieczym.
Łk 22,23 A oni náczęli pytáć wespołek miedzy sobą, kto by wżdy z nich był, co by to miał udziáłáć.
Łk 22,37 Mowię bo wam, iż jeszcze to co nápisano, musi wykonać się we mnie, (to) i z niepráwemi policzon jest: Bo to co o mnie, (to) koniec ma.
Łk 22,46 A rzekł im: Co śpicie? Wstawszy modlcie się, ábyście nie weszli w pokuszenie.
Łk 22,49 Widząc záś ktorzy około niego byli, co miáło być, rzekli jemu: Pánie, jeśli bijemy mieczem?
Łk 22,53 Gdym co dzień bywał z wámi w kościele, nie rzuciliście rąk ná mię: ále tá jest wászá godziná i władza ciemności.
Łk 22,60 Rzekł záś Piotr: Człowiecze, nie wiem co mowisz. A nátychmiast gdy jeszcze on mowił, kur zápiał.
Łk 23,22 On záś trzeci kroć rzekł k nim: Co bo złego uczynił ten? żadnej winy śmiertelnej nie nájduję w nim. Pokarawszy przeto jego odpuszczę.
Łk 23,25 Odpuścił záś co dla rozruchu i mężobojstwá wsádzon był do ciemnice, ktore o prosili. Záś Jezusá wydał (k) woli ich.
Łk 23,31 Bo jeśli w zielonym drzewie to się dzieje, w suchym co będzie?
Łk 23,34 Jezus záś mowił: Ojcze odpuści im, bo nie wiedzą co czynią. Rozdzielájący záś odzienia jego puścili los.
Łk 23,47 Ujrzawszy zaś setnik co się dziáło, sławił Bogá, mowiąc: Ten isty człowiek spráwiedliwy był.
Łk 23,48 I wszytkie ktore były potem tám przyszły tłuszcze, ná ono widzenie pátrzyć, ujrzawszy co było, bijąc swe piersi, wrácáły się.
Łk 24,5 A gdy się one bały i oblicza k ziemi zwiesiły, rzekli k nim: Co szukacie żywiącego z martwemi?
Łk 24,12 Záś Piotr wstawszy przybieżał do grobu, i pojrzawszy widzi chusty sáme leżące, i poszedł, u siebie dziwując się co by się stało.
Łk 24,17 Rzekł tedy k nim: Co to zá słowá, ktoremi się spieracie miedzy sobą idąc, á jesteście kwáśni?
