Wystąpienia 321-340 z 408
Jn 2,10 I rzekł mu: Wszyscyć naprzod dawáją wino dobre, á gdy się goście wedle potrzeby nápiją, tedy to co jest podlejsze, á tyś dobre wino chował áż do_tąd.
Jn 2,16 Tákże i tym co gołębie przedawáli rzekł: Wynieście to stąd, á nie czyńcie z domu Ojcá mego domu kupieckiego.
Jn 2,17 I przypomnieli sobie zwolennicy jego to co było nápisano: Zápalczywa miłość k domowi twemu żárłá mię.
Jn 3,6 Coć się národziło z ciáłá, ciáło jest, á co się národziło z Duchá, Duch jest.
Jn 3,11 Záprawdę záprawdę powiedam tobie: Co wiemy mowimy, a cochmy widzieli świádczymy, lecz świádectwá nászego nie przyjmujecie.
Jn 3,32 A co widział i słyszał toż świádczy, lecz świádectwá jego żaden nie przyjmuje.
Jn 4,8 Bo zwolennicy jego szli byli do miástá, áby kupili co jeść.
Jn 4,22 Wy chwalicie co nie wiecie, á myć chwalimy co wiemy, ábowiem jest zbáwienie z Żydow.
Jn 4,27 A ná ten czás przyszli zwolennicy jego, i dziwowali się że z niewiástą rozmawiał, wszákoż mu żaden nie rzekł ocz pytasz, abo co z nią rozmawiasz?
Jn 4,32 Ale im on rzekł: Mam ja pokarm co go pożywáć będę, o ktorym wy nie wiecie.
Jn 4,33 I mowili zwolennicy jedni ku drugim: Izali mu kto przyniosł co by jadł?
Jn 4,39 Tedy z miástá onego wiele Sámárytanow uwierzyli weń ná powieść onej niewiásty, ktora świádczyłá że jej wszytko powiedział co jedno kolwiek czyniłá.
Jn 4,45 Gdy tedy przyszedł do Gálilejej, przyjęli go Gálilejczycy, bo widzieli wszytko co czynił w Jeruzálem ná dzień święty, bo też byli i sámi zeszli się ná dzień święty.
Jn 5,13 Lecz ten co był uzdrowion nie wiedział kto to był, ábowiem Jezus uszedł był z onego zgromádzenia, ktore ná onym miejscu było.
Jn 5,14 Potym go Jezus ználazł w kościele, i rzekł mu: Otożeś się zstał zdrowym. Nie grzeszże więcej, áby cię potym co gorszego nie potkáło.
Jn 5,19 Tedy Jezus odpowiedziawszy im rzekł: Záprawdę záprawdę wam powiedam, nie możeć Syn sam od siebie spráwować, áż ujźry Ojcá spráwującego. Abowiem to co on kolwiek czyni, toż też tákże i Syn czyni.
Jn 5,20 Boć Ociec miłuje Syná, i wszytko mu ukazał co sam czyni, i jeszcze mu więtsze spráwy okaże, ábyście się wy dziwowáli.
Jn 5,28 Nie dziwujcież się temu, boć przyjdzie godziná w ktorą wszyscy co są w grobiech usłyszą głos jego:
Jn 5,32 Inszyć jest co o mnie świádectwo dawa, i wiem że prawdziwe jest świádectwo ktore świádczy o mnie