Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 10,33 A Samarytán niektory, w drogę *jadąc] najáchał go, i ujrzáwszy go ulitowáł się

Łk 10,34 i przystąpiwszy, obwiązał rany jego, wláwszy oleju i wina, A włożywszy] go na bydlę swoje, prowadził go do gościńca, i uczynił pieczą około niego

Łk 10,38 A gdy oni szli zstało się jest że wszedł do miasteczka niektorégo, A niewiasta niektorá, Martha imięnięm przyjęła go domu swoje(go)

Łk 11,16 Drudzy zaś kusząc go, domágali się od niego znamięnia z nieba.

Łk 11,22 a gdyby mocniejszy nadeń, przyszedwszy zwyciężył go, bierze wszystkę zbroję jego w ktoréj ufał, i rozdáwa łupy jego.

Łk 11,28 A on powiedziáł, I owszem błogosławięni którzy słuchają słowa bożego i strzegą go.

Łk 11,37 A gdy on mówił, prosił go niektory Phariseusz, aby obiedwáł u niego, Gdzie téż on wszedwszy, usiadł k stołu,

Łk 11,53 A gdy to on do nich mowił, poczęli náń w zakonie uczęni i Phariseuszowie mocnie nalégać i o wielé go rzeczy zdradliwie pytać

Łk 12,8 Powiedám ci wám [że] wszelki który by mię wyznáwáł przed ludźmi, wyzná go téż i syn człowieczy przed Anjoły bożęmi,

Łk 12,44 Zaisteć wám powiedám, żeć go nad wszystką majętnością swoją postanowi,

Łk 12,46 przyjdzie pán sługi onego w dzień ktorégo [on] nie czeka, i w godzinę ktoréj nie wie, i rozetnie go a część jego położy z niewiernęmi.

Łk 12,48 a ktory nie wiedziáł, a co godnego plág udziałáł niewielem plág będzie bit. Gdzie téż, komubykolwiek było wielé dáno, wielé będzie od niego wyciągano, i komu poruczono wielé, jeszcze go o więcyj pociągać będą.

Łk 14,1 I zstało się że on wszedł chleba jeść w dom niektorégo z przełożonych miedzy Phariseuszami w sobbotę, a oni go podstrzegali.

Łk 14,4 A oni milczeli, Zaczem on ująwszy [go] uzdrowił ji, i puścił od siebie,

Łk 14,5 a onym odpowiedając, rzekł, Ktoré(go) z wás, osieł abo wół, wpadnie w studnią, a nie natychmiast go wyciągnie w dzień sobbotny?

Łk 14,12 Przytem mówił i tęmu ktory go wezwáł Gdyby sprawowáł obiad abo wieczerzą, nie proś przyjaciół twoich, ani braciéj, ani przyrodzonych, ani sąsiadow bogatych, by snadź téż i oni ciebię zasię nie prosili i nie stałoć się [od nich] oddanié,

Łk 15,1 A wszyścy celnicy i grzeszni przychodzil k nie(mu) słuchać go

Łk 15,15 I szedwszy przystáł ku jednęmu mieszczáninowi krainy onyj [ktory] téż posłáł go do wsi swojéj paść świni,