Wystąpienia 301-320 z 439
Łk 24,41 A gdy oni jeszcze nie wierzyli i dziwowáli się od rádości, rzekł im: Macie tu co jeść?
Łk 24,43 A gdy jadł przed nimi, wziąwszy ostátki dał im.
Łk 24,45 Tedy im zmysł otworzył, żeby rozumieli pismá:
Łk 24,46 I rzekł im: Iż ták jest nápisano: i ták było potrzebá áby Christus ucierpiał, i wstał od umárłych dniá trzeciego:
Łk 24,50 I wywiodł je precz do Bethánijej: á podniosszy ręce swe błogosłáwił im.
Łk 24,51 I zstáło się: gdy im błogosłáwił, rozstał się z nimi, i był niesion do niebá.
Jn 1,26 Odpowiedział im Jan, mowiąc: Jać krzczę wodą: ále w pośrzodku was stánął ktorego wy nie znacie.
Jn 1,38 A obrociwszy się Jesus, i ujźrzawszy je zá sobą idące, rzekł im: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi (co zowiemy, wyłożywszy, Náuczycielu) gdzie mieszkasz?
Jn 1,39 Rzekł im: Podźcie, á oglądajcie. Przyszli tedy i widzieli gdzie mieszka, i zostáli przy nim onego dniá: á byłá jákoby dziesiąta godziná.
Jn 2,7 Rzekł im Jesus: Nápełnicie te stągwie wodą. I nápełnili je áż do wierzchu.
Jn 2,8 I rzekł im Jesus: Czerpajcież teraz, á donieście przełożonemu wesela. I donieśli.
Jn 2,19 Odpowiedział Jesus, i rzekł im: Rozwalcie ten kościoł, á we trzech dniách wystáwię ji.
Jn 2,24 Lecz sam Jesus nie zwierzał się im, przeto iż on znał wszytki:
Jn 4,32 A on im rzekł: Mam ja pokarm ku jedzeniu o ktorym wy nie wiecie.
Jn 4,34 Rzekł im Jesus: Mojci pokarm jest ábych czynił wolą tego ktory mię posłał, ábych wykonał spráwę jego.
Jn 5,11 Odpowiedział im: Ktory mię zdrowym uczynił, onże mi rzekł; Weźmi łoże twe, á chodź.
Jn 5,17 Lecz im Jesus odpowiedział: Ociec moj áż dotąd dziáła: i ja dziáłam.
Jn 5,19 Odpowiedział tedy Jesus, i rzekł im: Záprawdę, záprawdę mowię wam; nie możeć Syn sam od siebie nic czynić, jedno co ujźrzy Ojcá czyniącego. ábowiem cokolwiek on czyni, to i Syn tákże czyni.
Jn 6,7 Odpowiedział mu Philip: Zá dwieście groszy chlebá nie dosyć im będzie, żeby káżdy máło co wziął.

Słowo: im (1593) 
