Słowo: á (1599) 
Wystąpienia 301-320 z 798
Mk 2,18 A uczniowie Janowi i Fáryzeuszowie pościli: i przyszli, i mówili mu: Czemuż uczniowie Janowi i Fáryzejscy poszczą: á twoi uczniowie nie poszczą;
Mk 2,20 Ale przyjdą dni gdy od nich odjęty będzie oblubieniec: á tedy będą pościć w oné dni.
Mk 2,22 I żaden nie leje winá nowégo w stáré státki: bo ináczéj, wino rozsádzi státki, i roźleje sie wino, á státki sie zepsują. Ale wino nowé ma być wléwáné w státki nowé.
Mk 2,23 I zstáło sie záś, gdy Pan przechodził w szábbaty przez zboża, á uczniowie jego poczęli iść i rwáć kłosy.
Mk 2,25 I rzekł im: Nigdyście nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował á łáknął sam i co z nim byli;
Mk 2,27 I mówił im: Szábát uczynion jest dla człowieká, á nie człowiek dla szábátu.
Mk 3,1 I wszedł zásie do bóźnice: á tám był człowiek májący rękę uschłą.
Mk 3,7 A Jezus z uczniámi swymi wszedł do morzá: á wielka rzéká z Gálilęiéj i z Zydowszkiéj ziemie szłá zá nim:
Mk 3,14 I uczynił dwunaście aby byli z nim: á iżby je posłał przepowiedáć.
Mk 3,22 A Doktorowie którzy byli przyszli z Jeruzálem, mówili, iż ma Beelzebubá: á iż mocą książęciá czártowskiégo czárty wygania.
Mk 3,27 Nie może żaden sprzętu mocarzowégo wszedszy w dóm rozszárpáć, jesliby piérwéj mocarzá nie związał, á ná ten czás dom jego spłondruje.
Mk 3,31 I przyszli mátká jego i brácia: á stojąc przed domem posłáli do niego wołájąc go:
Mk 3,32 á rzészá siedziáłá około niego: i powiedziano mu: Oto mátká twojá i brácia twoi przed domem cię szukáją.
Mk 4,1 I począł zásię uczyć przy morzu: zebráła sie do niego rzésza wielka, ták iż wszedszy do łodzi siedział ná morzu, á wszytká rzésza bylá przy morzu ná ziemi.
Mk 4,4 A gdy siał, jedno pádło podle drógi, á ptacy niebiescy przyszli i pojedli je.
Mk 4,6 á gdy słońce wzeszło, wygorzáło: á przeto, iż nie miáło korzenia, uschło.
Mk 4,8 A drugié upádło ná ziemię dobrą: i dáło owoc bujmy i rostący: á jedno przyniosło trzydzieści, jedno sześćdziesiąt, jedno sto.
Mk 4,12 áby pátrząc pátrzyli, á nie widzieli: á słysząc słyszeli, á nie zrozumieli: by sie kiedy nie náwrócili, á były im odpusczoné grzéchy.
