Słowo: tedy (1593) 
Wystąpienia 301-320 z 410
Jn 12,4 Rzekł tedy jeden z uczniow jego Judasz Iszkáryjot, ktory go miał wydáć:
Jn 12,7 Rzekł tedy Jesus: Zániechaj jej, áby ná dzień pogrzebu mego záchowáłá to.
Jn 12,9 Dowiedziáłá się tedy wielka rzesza z Żydow iż tám jest: i przyszli, nie tylko dla Jesusá, ále żeby też byli ujźrzeli Łázárzá, ktorego wzbudził od umárłych. $
Jn 12,16 A tegoć z przodku nie rozumieli uczniowie jego: ále gdy był uwielbion Jesus, tedy wspomnieli iż to było o nim nápisano: i to mu uczynili.
Jn 12,17 Świádczyłá tedy rzesza ktora z nim byłá kiedy Łázárzá wyzwał z grobu, i wskrzesił go od umárłych.
Jn 12,19 Mowili tedy Pháryzeuszowie miedzy sobą: Widzicie iż prożna praca násza? Oto wszytek świát zá nim poszedł.
Jn 12,21 Ci tedy przyszli do Philippá, ktory był z Bethsáidy Gálilejskiej, i prosili go, mowiąc: Pánie, chcemy Jesusá widzieć.
Jn 12,24 Záprawdę, záprawdę mowię wam; jeśli ziárno pszeniczne wrzucone w ziemię nie obumrze, tedy sámo zostawa. Lecz jeśli obumrze, wielki owoc przynosi.
Jn 12,28 Ojcze, uwielbi imię twoje. Przyszedł tedy głos z niebá: I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię.
Jn 12,29 Rzesza tedy ktora stałá i słyszáłá, mowiłá iż zágrzmiáło. A drudzy mowili; Anioł mowił do niego.
Jn 12,35 Rzekł im tedy Jesus: Jeszcze do máłego czásu jest miedzy wámi świátłość. Chodźcież poki świátłość macie, żeby was cięmność nie ogárnęłá: A kto w cięmności chodzi, nie wie kędy idzie.
Jn 13,6 Przyszedł tedy do Symoná Piotrá. I rzekł mu Piotr: Pánie, tyż mnie nogi umywasz?
Jn 13,12 Gdy tedy umył nogi ich, i wziął száty swe; siadszy, zásię rzekł im: Rozumiecież to com wam uczynił?
Jn 13,14 A przetoż jeślim ja Pan i Náuczyciel umył nogi wásze: tedy i wy powinniście jedni drugim nogi umywáć.
Jn 13,24 Skinął tedy ná tego Symon Piotr, i rzekł mu: Ktoż jest o ktorym mowi?
Jn 13,25 On tedy położywszy się ná piersiách Jesusowych, rzekł mu: Pánie, ktoryż to jest?
Jn 13,27 A po sztuczce onej tedy wstąpił weń szátan. I rzekł mu Jesus: Co czynisz, czyń rychlej.
Jn 13,30 On tedy wziąwszy onę sztuczkę, nátychmiast wyszedł. A noc byłá.
Jn 13,31 Gdy tedy wyszedł, rzekł Jesus: Teraz jest uwielbion Syn człowieczy: á Bog uwielbion jest w nim.
Jn 16,17 Mowili tedy niektorzy z uczniow jego miedzy sobą: Coż to jest co nam powieda: Máluczko, á nie ujźrzycie mię: i zásię muluczko, á ujźrzycie mię: á iż idę do Ojcá?
