Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 4,35 I sfukał go Jezus, mowiąc, zámilkni á wynidź z niego. A czárt porzuciwszy go w pośrzodku wyszedł od niego, nic mu nie zászkodziwszy.

Łk 4,38 A powstawszy z zgromádzenia, wszedł w dom Szymonow: á świekra Szymonowá zięta byłá gorączka wielką, i prosili go zá nią.

Łk 4,42 A gdy był dzień wyszedł ná miejsce puste, á tłumy szukáły go, i przyszły áż do niego: i zátrzymawáły go áby nie odchodził od nich.

Łk 5,1 Stáło się też gdy tłum ludzi nálegał go dla słuchánia słowá Bożego, á on stał podle jeziorá Genezáretskiego:

Łk 5,3 A wszedszy w jedne z onych łodzi ktora byłá Szymonowá, prosił go áby máluczko odjechał od ziemie: á siadszy uczył one tłumy z łodzi.

Łk 5,9 Abowiem go zdumienie ogárnęło, i wszytki co przy nim byli, z onego łowienia ryb ktore pojmáli.

Łk 5,12 I stáło się gdy on był w mieście niektorym, áliści mąż pełny trędu: á ujzrzawszy Jezusá padszy ná oblicze prosił go mowiąc, Pánie, jeśli chcesz możesz mię oczyścić.

Łk 5,13 I ściągnąwszy Jezus rękę, tknął go mowiąc, chcę, bądź oczyszczon: á nátychmiást odszedł trąd od niego.

Łk 5,18 Aliści mężowie przynieśli ná łożku człowieka ktory był ruszony powietrzem, i szukáli kedyby go wnieść, á postáwić przed nim: á gdy nie náleźli [ktorędyby go] wnieśli, dla tłumu,

Łk 5,19 Wszedszy ná dách przez dáchowki spuścili go z łożkiem ná pośrzodek przed Jezusá.

Łk 6,7 I podstrzegáli go uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie jeśliby w szábát uzdrawiał, [áby náleżli czymby go obwinili.]

Łk 6,17 A zszedszy z nimi, stánął ná miejscu rownym: i tłum uczniow jego, i wielkie mnostwo ludu ze wszytkiego Judy i z Jeruzaálem, i z kráju pomorskiego Tyru i Sydonu, ktorzy przyszli áby go słucháli i byli uzdrowionemi od niemocy swych.

Łk 6,19 A wszytek on tłum stárał sie jákoby się go dotknąć: ábowiem moc wychodziłá od niego, i uzdrawiáłá wszytki.

Łk 6,48 Podobny jest człowiekowi dom budującemu, ktory wykopawszy i wybrawszy głęboko, zakłada też grunt ná opoce. A gdy wezbrałá powodź, otrąciłá się rzeká o on dom, ále go nie mogłá poruszyć, bo jest záłożony ná opoce.

Łk 7,3 A usłyszawszy o Jezusie, posłał k niemu stársze żydowskie, prosząc go áby przyszedszy uzdrowił sługę jego.

Łk 7,4 A ták oni pszyszedszy do Jezusá, prosili go z pilnością mowiąc, Godzien ci jest ktoremu byś to okazał.

Łk 7,15 I usiadł on ktory był umárł, i począł mowić, i oddał go mátce jego.