Słowo: im (1593) 
Wystąpienia 281-300 z 439
Łk 22,19 A wziąwszy chleb, dzięki uczyniwszy łamał, i dawał im mowiąc: Toć jest ciáło moje, ktore się zá was dawa. To czyńcie ná pámiątkę moję.
Łk 22,25 A on im rzekł: Krolowie narodow pánująć nád nimi: á ktorzy nád nimi władzej używáją, zowią je dobrodziejmi.
Łk 22,35 I rzekł im: Gdym was posyłał bez mieszká i táistry, i botow: zali wam cze Łk 22,36 Rzekł im tedy: Ale teraz kto ma mieszek niech ji weźmie tákże i táistrę: á kto nie ma, niech przeda płaszcz swoj, á kupi miecz. Łk 22,38 A oni rzekli: Pánie, oto tu dwá miecze. A on im rzekł: Dosyć jest. Łk 22,40 A gdy przyszedł ná ono miejsce, rzekł im: Modlcie się, ábyście nie weszli w pokuszenie. Łk 22,46 I rzekł im: Czemu śpicie? wstańcie, modlcie się, byście nie weszli w pokuszenie. Łk 22,67 Jeśliś ty jest Christus powiedz nam. I rzekł im: Choćbym wam powiedział, nie uwierzycie mi: Łk 23,11 Tedy wzgárdziwszy im Herod z wojskiem swoim, i náśmiawszy się, oblokszy go w szátę białą odesłał do Piłatá. Łk 23,17 A potrzebá mu było wypuścić im jednego ná święto. Łk 23,25 I wypuścił im onego ktory był dla rozruchu i mężobojstwá wrzucon do więzienia, o ktorego prosili: á Jesusá podał ná wolą ich. Łk 23,34 A Jesus mowił: Ojcze, odpuść im: boć nie wiedzą co czynią. A rozdzieliwszy száty jego, rzucili losy. Łk 24,11 Ale się im zdáły jáko plotki słowá te, i nie wierzyli im. Łk 24,19 I rzekł im; Co? A oni rzekli: O Jesusie Názáreńskim, ktory był mąż prorok, mocny w uczynku i mowie przed Bogiem i wszytkim ludem: Łk 24,27 A począwszy od Mojzeszá i wszytkich Prorokow, wykłádał im we wszytkich piśmiech to co o nim nápisano było. Łk 24,30 I zstáło się, gdy siedział z nimi u stołu, wziąwszy chleb, błogosłáwił, á złamawszy podawał im. Łk 24,36 A gdy to mowili, stánął Jesus w pośrzodku ich, i rzekł im: Pokoj wam: jamci jest. nie bojcie się. Łk 24,38 I rzekł im: Czemuście się zátrwożyli, á myśli wstępują do serc wászych?
