Słowo: im (1570) 
Wystąpienia 281-300 z 401
Łk 22,40 Przyszedszy zaś na miejsce, rzekł im: Modlcie się ábyście nie weszli w pokuszenie.
Łk 22,46 A rzekł im: Co śpicie? Wstawszy modlcie się, ábyście nie weszli w pokuszenie.
Łk 22,67 Mowiąc: Jeśli ty jesteś Krystus? Rzecz nam. Rzekł záś im: Jeślibym wam rzekł, nie uwierzycie,
Łk 23,11 A wzgárdziwszy im herod i z wojiki swoimi, i náurągawszy się, oblokszy go w odzienie światłe, odesłał go piłatowi.
Łk 23,17 Musiał záś odpuszczać im na święto jednego.
Łk 23,34 Jezus záś mowił: Ojcze odpuści im, bo nie wiedzą co czynią. Rozdzielájący záś odzienia jego puścili los.
Łk 24,11 I zdáły się przed nimi jáko plotká mowi ich i niedowierzyli im.
Łk 24,19 Rzekł im: Co? Oni záś rzekli jemu: To (co) o Jezusie názáreńskim ktory był nasz prorok, możny w uczynku i w słowie, przed Bogiem i wszem ludem.
Łk 24,27 A począwszy od Mojżeszá i od wszech prorokow, wykłádał im we wszech piśmiech, ktore o nim.
Łk 24,30 I stáło się, gdy on zásiadł z nimi, wziąwszy chleb błogosłáwił, i połamawszy podawał im:
Łk 24,36 To záś gdy oni mowili, sam Jezus stánął w pośrodku ich i mowi im: Pokoj wam.
Łk 24,38 I rzekł im: Co się trwożycie, á przecz myśli zstępują do serc wászych?
Łk 24,40 A to wyrzekszy ukazał im ręce i nogi.
Łk 24,41 Jeszcze záś niewierzącym im od rádości i dziwującym się, rzekł im: Macie li tu co (ku) jedzeniu.
Łk 24,44 I rzekł im: Ty (są) słowa, ktore mowiłem k wam jeszcze będąc z wámi, iż potrzebá wypełnić się wszem pismam w zakonie Mojżeszowym, i (w) prorocech, i psálmiech o mnie.
Łk 24,45 Tedy otworzył im rozum (aby mogli) rozumieć pismá.
Łk 24,46 I rzekł im: iż ták nápisano, i ták potrzebá było ucierpieć Krystusowi, i powstáć z martwych trzeciego dnia,
Łk 24,50 Wywiodszy je záś wen aż do Bethánij, i podniosszy ręce swoje błogosłáwił im.
Łk 24,51 I stáło się gdy im on błogosłáwił, odstąpił od nich, i podnosił się do niebá.
