Słowo: im (1561) 
Wystąpienia 281-300 z 419
Łk 21,10 Tedy im powiádał: Powstánie narod przeciwko narodowi, i krolestwo przeciw krolestwu,
Łk 21,29 a powiedział im to podobieństwo, Pátrzcie ná figowe drzewo, i ná wszytkie drzewá,
Łk 22,4 i szedł á jął mowić z Książęty kápłáńskiemi, i z Urzędniki jákoby go im wydał.
Łk 22,5 I urádowáli sie, á przyrzekli mu pieniądze dáć. A on też im przyrzekł:
Łk 22,6 I już pátrzył przystojnego czásu, áby go im wydał bez tłuszczej.
Łk 22,13 A oni szedszy, náleźli ták jáko im powiedział: i nágotowáli báránká wielkonocnego.
Łk 22,15 A rzekł im: Żądzą wielką pożądałem pożywáć z wámi tego báránká, pierwej niżli bym cierpiał:
Łk 22,19 I wziąwszy chleb, podziękował, i łamał, á dawał im, mowiąc: To jest ciáło moje ktore zá was dáne będzie, to czyńcie ná pámiątkę moję.
Łk 22,25 Ale im rzekł: Krolowie u narodow pánują nád nimi: á ci co moc máją nad nimi dobrodziejmi bywáją názywani.
Łk 22,36 Tákże im rzekł: Ale teraz, kto ma worek weźm' ji (z sobą) tákże też i káletę: á kto nie ma, niechaj przeda suknią swoję: á niechaj kupi miecz.
Łk 22,38 Tedy oni rzekli: Pánie oto tu są dwá mieczá. A on im rzekł: dosyć jest.
Łk 22,40 A gdy przyszedł ná mieśce, rzekł im: Modlcie sie byście nie przyszli ná pokuszenie.
Łk 22,46 I rzekł im: Czemu śpicie? Wstańcie, modlcie sie ábyście nie przyszli ná pokuszenie.
Łk 22,67 I rzekł im: powiemli wam, nie będziecie mi wierzyć:
Łk 22,70 Tedy rzekli wszystcy: Toś ty wżdy jest Syn Boży? On im rzekł: Wy powiádacie, iż ja jestem.
Łk 23,17 A byłá tego potrzebá wypuścić im na dzień święty jednego.
Łk 23,25 I wypuścił im onego ktory dla mężobojstwá, i dla trwogi, wsádzon był do ciemnice, ktorego żądali: á Jezusá dał im ná wolą.
Łk 23,34 Ale Jezus mowił: Ojcze, odpuść im, boć nie wiedzą co czynią. A rozdzieliwszy odzienie jego, rzucali losy.
Łk 24,11 I zdáły sie te słowá u nich, jákoby jedne plotki, i nie wierzyli im.
