Wystąpienia 281-300 z 457
Łk 11,41 Ráczej co jest (w misie i w czászy) dajcie jáłmużnę, á oto wszytko czysto wam będzie.
Łk 12,2 Nic bo nie jest nákrytego, co się nie odkryje, áni tájemnego, co się nie oznajmi.
Łk 12,12 Bo duch święty nauczy was onejże godziny, co trzebá mowić.
Łk 12,15 Rzekł záś knim: Pátrzcie á strzeszcie się od łákomstwá, ponieważ nie w tym co zbywa káżdemu żywot jemu jest zmájętności tego.
Łk 12,26 Jesli przeto áni namniejszej (rzeczy nie) możecie, co się o ine srzoszczecie?
Łk 12,48 Ktory záś nie wiedząc uczynił godnego (co) kaźni, będzie bit máło. Komukolwiek podano wiele, wiele szukać będą u niego, a komu zlecono wiele, więcej poproszą u niego.
Łk 12,57 Czemu zaś i od siebie nie sądzicie co spráwiedliwo?
Łk 13,7 A rzekł winiarzowi {wi,oto}: Oto trzy látá przychadzam szukájąc owocu ná fidze tej, á nie nájduję. Wytnij ją (precz) ná co i ziemię prácuje?
Łk 13,17 A gdy to on mowił, záwstydali się wszyscy przeciwnicy jego, á wszytká tłuszcza rádowáłá się ze wszego co sławnie bywáło od <.>.
Łk 14,32 Jeśliby záś nie tak, (tedy) on jeszcze dáleko będzie (á ten) poselstwo posławszy, prosi co ku pokojowi.
Łk 15,26 I przyzwawszy jednego z pácholąt, pytał co by to było.
Łk 16,2 I, wezwawszy go, rzekł jemu: Co to słysze o tobie: Oddaj liczbe száfárstwá twego. Bo już nie możesz száfować.
Łk 16,3 Rzekł záś w sobie száfarz: Co uczynie, iż pan moj odejmnie száfárstwo ode mnie: Kopáć nie moge, żebráć sie wstydze.
Łk 16,4 Wiem co uczynie, iż gdy bede złożon od száfowámiá, przyjmą mie do domow swych.
Łk 16,15 I rzekł im: Wy jesteście uspráwiedliwiájący sámi siebie przed ludźmi, Bog záś zna sercá wásze: iż co u ludzi wysoko, mierżoność przed Bogiem jest.
Łk 16,19 Człowiek záś niektory był bogáty, i obłoczył szarłat i bisior, wesoły co dzień hojnie.
Łk 17,8 Ale nierádszej li rzecze jemu: nágotuj co będę wieczerzáć. A przepásawszy się posługuj mi dokad jem i piję, á po po tym jeść i pić bedziesz ty?
Łk 17,9 Dziękuje li niewolnikowi onemu, iż uczynił co mu rozkazano! Nie mnimam.
Łk 17,10 Ták i wy gdy uczynicie wszytko co wam rozkazano, mowcie: Niewolnicy niepożyteczni jesteteśmy, cośmy byli dłużni czynić, uczyniliśmy.